Voorpagina Jouw Dagelijkse Dosis 2019 / 1440, Ramadan

Zwanger in de Ramadan – Juz’ 18

, 23 mei 2019, 0 reacties

“Inderdaad, Wij hebben de mens geschapen uit een extract van klei. Vervolgens hebben Wij hem als een levenskiem in een stevige (en veilige) verblijfplaats (de baarmoeder) geplaatst. Vervolgens hebben Wij de levenskiem tot een klonter bloed gevormd. Daarna hebben Wij het bloed tot een (vormeloze) klomp gevormd, en beenderen uit deze klomp gevormd. Vervolgens hebben wij deze beenderen met vlees bekleed  en zo hebben Wij hem tot een nieuwe schepping ontwikkeld. Gezegend is Allah, de Beste van de Scheppers.”

Dit vers heeft voor mij een extra speciale betekenis deze Ramadan, het is mijn houvast. Het is ook geen toeval dat dit op mijn schoot belandde, toeval bestaat namelijk niet. Nog voor de Ramadan liep ik met de gedachte om te schrijven over hoe je de Ramadan als zwangere vrouw vorm kan geven. Dus toen ik dit vers las was de keuze snel gemaakt, mijn hart maakte namelijk een klein sprongetje.

Zonder te vasten is het toch nog moeilijk om dat spirituele gevoel op te wekken. Je mist dat saamhorigheidsgevoel, we’re all in this together. Terwijl ‘de pauze’ die veel vrouwen meemaken tijdens de Ramadan, soms nog kan voelen als een rustmomentje, is dit anders. Je mag meedoen, maar je voelt de tegenstrijdigheid. Vasten zodat ik het zelf kan meemaken? Is het wel goed voor mijn ongeboren kindje? Elke zwangere vrouw is natuurlijk anders, maar het is een veelvoorkomend dilemma.

Ik probeer mijn tijd te vullen met dhikr, mijn gebeden op tijd te bidden, Qur’an te lezen en ons appartement is versierd met allerlei decoraties. Het vasten van het hart van slechte gedachtes, het vasten van de tong, maar toch voel ik me met zelfs deze aanbiddingen nog steeds een buitenstaander.

Vandaar dit vers, mijn houvast. Dit Koranische wonder vindt op dit moment plaats in mijn ‘stevige en veilige verblijfplaats’ (de baarmoeder). In een hadith van Sahih al-Bukhari heeft de profeet (vzmh) gezegd dat het Arabisch woord voor baarmoeder (rahm), komt van Ar-Rahman, de meest Barmhartige. Dit alles van de wortel R-H-M, waarvan ook ar-Rahim, de meest Genadevolle van komt. Rahma , oftewel mercy; barmhartigheid is dus niet alleen voor de Goddelijke namen, maar de linguïstische connectie maakt van de baarmoeder (en ook de zwangerschap) een spritiueel en goddelijk gegeven.

Ramadan kan echter ook een tijd zijn waar bij het hart verlangt naar een kind/een gezin, maar het moeilijk blijkt. De lasten hiervan worden vaak onterecht gedragen op de schouders van de vrouwen. Met of zonder kinderen, allemaal zijn wij volwaardige moslims. Van de dertien vrouwen van de Profeet (vzmh), de vrouwen met de hoogste status; de moeders der gelovigen, heeft hij uiteindelijk maar met twee van hen kinderen gekregen.

Dus als de Ramadan als zwangere, zogende of ongestelde vrouw even tegen zit. Weet dat dit alles een diepe en spirituele connectie heeft met Allah. Dat onze vrouwenlichamen, die nog steeds het onderwerp zijn van verschillende patriarchale machtsstrijden ook tijdens deze tijden in een staat van aanbidding zijn. Dat niemand je hoort te shamen als je wil eten of drinken, maar dat je letterlijk en figuurlijk omgeven en gewikkeld bent in Allah’s rahma.

Bron afbeelding

Jouw Dagelijkse Dosis 2019 / 1440:

Arthemis Imaan Snijders is een afgestudeerd Arabiste met een BA (Hons) in Arabistiek van de University of Manchester in Groot-Britannië. Aan deze universiteit studeerde zij ook voor een Postgraduaat in Politicologie en Mensenrechten, met een focus op Gender studies. Sinds haar afstuderen is ze werkzaam geweest bij verschillende organisaties die zich inzetten voor vluchtelingen en asielzoekers, zowel in Nederland als in Griekenland en Palestina. Momenteel studeert ze islamitische theologie aan de KU Leuven en werkt ze als sociaal-juridische hulpverlener voor migranten, vluchtelingen en ongedocumenteerden.

Lees andere stukken van Arthemis Imaan