Het is bloedheet, en toch zit de zaal in de ULU-moskee vol voor Fahm Instituut. Er is zelfs iemand vanuit België bij, de jongste aanwezige is vijf jaar jong. Met haar moeder meegekomen. Soort van vrijwillig. Maar gelukkig voor haar is er cake.
Vanaf het podium vertelt oprichter Anne Dijk lang niet zó zenuwachtig te zijn geweest. En dat terwijl het om een viering gaat: Fahm Instituut bestaat vijf jaar. ‘Het is spannend, omdat dit toch wel mijn kindje is.’
Dat kindje is een kennis- en cultuurinstituut ‘met een holistische benadering van traditionele en academische kennis van en over islam’. Even van de website geplukt.
Inmiddels heeft Fahm Instituut 1351 cursisten door het hele land bediend. De cursussen variëren van islamitische filosofie en islamitisch feminisme tot Mindful Moslim en Koranwetenschappen.
Waarom Anne hier ooit mee begonnen is?
“Omdat ik oprecht geloof dat er een veilige plek zoals Fahm Instituut moet zijn, waar allerlei mensen meer kennis kunnen opdoen, iedereen welkom is, en er ook echt de ruimte gevoeld wordt om (de soms moeilijke) vragen te stellen”.
En warempel, dat is ook nog eens precies wat cursist Souad Aitikne-Schilder tof vindt van Fahm Instituut.
‘Wat ik waardeer aan de cursussen van Fahm Instituut is dat thema’s zoveel mogelijk vanuit verschillende denkers en perspectieven benaderd worden, waardoor je als cursist de informatie tot je krijgt zonder dat daar een waardeoordeel aan gekoppeld is van wat ‘juist’ is.’
Misschien kunnen we ook een keer de organisatieadviseur van Fahm Instituut lenen.
In een panelgesprek vertellen docenten Kamel Essabane, Arnold Yasin Mol, Lennart Mukhtar Proot en Sanne Tji wat hen drijft. Allemaal verschillend, maar wat hen verbindt is het werken vanuit academisch perspectief met ruimte voor verschil.
En het team is enthousiast.
Dat blijkt ook als moderator Berna Toprak docent Arnold Yasin Mol moet afkappen wanneer hij over zijn cursus vertelt. ’Dit is bijna een college joh, laten we maar verder gaan met de volgende spreker.’ Gelach. De sfeer is gemoedelijk. En hadden we al gezegd dat het warm was?
Alle ramen en de deur worden open gezet, Abdulwahid van Bommel begint aan zijn lezing. Hier op de site verblijdt hij ons met fijne stukken, voor Fahm Instituut doceert hij een cursus over Rumi. We krijgen een mini-lesje over hem, en een momentje van bezinning als iedereen even De Herberg tot zich neemt.
Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.
Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…….
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
Van de herberg naar het klooster, want waarom ook niet.
Het opzetten van laatstgenoemde is namelijk een van de plannen van Fahm Instituut voor komende jaren. En ja, lieve harampolitie, we weten dat er is geen kloosterleven in islam is, maar het gaat om het idee.
Een ruimte voor bezinning, met de faciliteiten die een klooster ook biedt. Een soort kloostermoskeefusion voor moslims zeg maar. Of zoals de mensen van Fahm Instituut het zelf zeggen:
‘Onze droom is dat Fahm Instituut een inspirerend kennis-cultuur-retraitecentrum wordt. Een onafhankelijke, pluriforme, veilige plek voor studie, reflectie en contemplatie. Een plek waar men zich spiritueel kan opladen.
Natuurlijk willen we graag een grote bibliotheek, een gebedsruimte, lokalen en overnachtingsmogelijkheden bieden. Het liefst op een rustige plek in de natuur. We hopen een dergelijk centrum achter te mogen laten als een erfenis voor toekomstige generaties moslims in het Nederlands taalgebied.’
Mocht je het nog niet doorhebben: wij van WijBlijvenHier! zijn enthousiast. En nee, we zijn hier niet eens voor betaald. Als Anne meeleest willen we wel even kwijt dat haar zelfgebakken appelcake lekker was. In het kader van subtiel zijn.
Maarre, gewoon enthousiast dus, al is het alleen omdat het ons af en toe heel lekker lijkt om in zo’n centrum te vertoeven. En die verschillende meningen en perspectieven die Fahm Instituut zo belangrijk vindt, daar zijn wij ook wel van. Al wordt dat ons niet altijd in dank genomen, maar hey, zonder wrijving geen…? Precies.
Gefeliciteerd Fahm Instituut!
Volg ons op social media