Voorpagina Algemeen, Educatie, Maatschappelijk

Islamitisch lesmateriaal onterecht gecriminaliseerd

Het veelbesproken boek ‘Help! Ik word volwassen’ houdt de gemoederen al een tijdje bezig. COC noemde het schoolboek ‘onacceptabel’, een hoogleraar pedagogiek stelde dat het lesboek haaks staat op goed burgerschap, en de PVV stelde dat een islamitische basisschool haar deuren zou moeten sluiten als ze het ‘omstreden’ lesboek zou blijven gebruiken. Gechargeerde titels als ‘Allah verafschuwt homoseksualiteit’ werden gebezigd om aan te tonen dat het lesboek pedagogisch onverantwoord is.

Velen reageerden geschokt op de passages die gedurende de reportage van Nieuwsuur de revue passeerden. De moslimgemeenschap zou de hand in eigen boezem moeten steken. In een eerder stadium hebben we een persverklaring gepubliceerd waarin we uiteen hebben gezet waarom de reportage niet in een vacuüm is ontstaan en waarom islamitisch onderwijs al langer onder vuur ligt. Ook hebben we te kennen gegeven hoe islamitische leerstellingen op verschillende manieren worden geproblematiseerd.

Ik heb een blik geworpen op het veelbesproken lesboek en specifiek het hoofdstuk ‘Homoseksualiteit in de islam’. In de reportage worden enkele passages uit het verhaal van de Profeet Loet (as) geciteerd. De wijze waarop dit wordt gedaan, wekt de indruk dat het verhaal een voorportaal tot homogeweld is. Echter is dit niet de strekking van het hoofdstuk. Het verhaal dient als bewijslast voor het verbod op homoseksualiteit binnen de islam. Vervolgens wordt de normverandering in Nederland aan de kaak gesteld. Hiermee verwijst men naar de wijze waarop de publieke opinie in de afgelopen decennia is veranderd.

Kritisch nadenken zou niet worden bevorderd. Echter is niets minder waar. Het hoofdstuk bestaat uit verschillende opdrachten waarin onder meer wordt gewezen op andere religies waarin het verhaal van Loet (as) ook voorkomt, parallellen en verschillen anno 2019, wat islam zegt over omgangsvormen met iemand van een andere geaardheid en een artikel inzake een vrouw die slachtoffer werd van homogeweld.

Een aantal vragen die aan bod komen:

  • Hoe zou het komen dat sommige jongeren denken dat het o.k. is om
    homoseksuelen in elkaar te slaan?
  • Denk je dat de islam dergelijk gedrag goedkeurt?
  • Waarom zouden sommige mensen de behoefte hebben om iemand die ze niet kennen en die hen niets gedaan heeft in elkaar te slaan?
  • Hoe zou jij reageren als je er morgen getuige van bent dat iemand in elkaar wordt geslagen vanwege zijn uiterlijk of levenswijze?

De wijze waarop de lesstof is geproblematiseerd, laat zien dat het niet gaat om waarheidsvinding. De mainstream-media is niet (slechts) een weerspiegeling van de publieke opinie, maar beïnvloedt deze op actieve wijze. Zij opereert binnen een specifiek discours. Denk daarbij aan de wijze waarop men verslag doet van islam en moslims. Dit uit zich bijvoorbeeld in uitspraken als ‘moslims zijn onvoldoende geïntegreerd’ of ‘radicale elementen binnen de moslimgemeenschap vormen een gevaar voor de nationale veiligheid’.

Het proces om een specifiek discours vorm te geven, wordt ook wel ‘world-making’ genoemd. In een klimaat waarin gesproken wordt van het gevaar van de ‘radicale islam’ en de ‘groeiende islamisering’, vertolkt de media niet meer de rol van de uitdager van het overheidsdiscours, maar eerder die van een spreekbuis, die het heersende discours normaliseert en de huiskamers binnentreedt.

Dat er verschillende opvattingen in de samenleving bestaan is geen revelatie. Islamitische leerstellingen verschillen van de dominante opvattingen in de samenleving. Simpelweg omdat we te maken hebben met verschillende overtuigingen. De vraag is alleen waarom dit als onoverbrugbaar probleem wordt ervaren en waarden worden opgedrongen. Dat is namelijk waar het daadwerkelijk om draait. ‘Je moet denken zoals wij’ is het motto. Ironisch genoeg is dit een uitspraak van een hoogleraar:

”In dit lesboek wordt heel duidelijk voorgeschreven hoe je moet leven en hoe niet. Dat verhoudt zich niet met de westerse manier van samenleven, waarin mensen een grote mate van vrijheid hebben om te kiezen hoe zij willen leven.”

Men slaagt er simpelweg niet in om moslims in te sluiten, zonder beroep te doen op assimilatiepolitiek. Men is zelfs bereid om eigen grondbeginselen met voeten te treden om het beoogde doel te realiseren. Eigenlijk zegt men: we moeten de democratie beschermen door haar niet toe te passen. Wie vormt er nu echt een gevaar voor de rechtsstaat?

Bekijk zelf de betreffende pagina’s, deze zijn beschikbaar gesteld door de ISBO.

Kamal komt uit Den Haag en heeft European Studies gedaan. Hij gaat door het leven als columnist, activist en spreker. Zijn favoriete onderwerpen zijn maatschappelijke thema's, politieke onderwerpen en religieuze vraagstukken.

Lees andere stukken van Kamal