Wisteria Lane

Heerlijk, heerlijk die dagelijkse gesprekken met collega’s. Oké, ik ben geen nieuwsgierig type alleen de gesprekken die bij ons op de werkvloer worden gehouden doen menig wenkbrauwen fronsen, waaronder die van leidinggevenden. Voor alle duidelijkheid, ik werk als een goedgebekte medewerker bij een befaamde telecomaanbieder. Tussen de vriendelijke en chagrijnige klanten door, hoor ik de wildste verhalen over voodoo, stiletto’s, liefdesperikelen en VVD. Maar wat voornamelijk deze dagen tot in de details wordt besproken zijn een stelletje hopeloze huisvrouwen.

Desperate Housewives, beeld je dit maar eens in gillende hoofddoeken, glunderende jonge vrouwen, zwart of wit, autochtoon of allochtoon. En ook mannen staf maf te glimlachen. Ze hebben allemaal iets gemeen met de barbies uit de serie. Het was mijn tijd om eens en voor altijd te binden met de dames op het werk. Na een weekend marathon van seizoen 1, was het me duidelijk geworden waarom miljoenen vrouwen naar deze serie keken.

De bevestiging dat perfectie niet bestaat, zelfs in Wisteria lane niet. Alleen zijn de hoofdrolspelers wel vreemd anorexia-achtig dun. En nu tot grote schrik van mijn vrienden ben ik verslaafd, maar gelukkig niet te desperate. Ik wacht netjes totdat seizoen 2 als dvd-box uitkomt en hoop dan een lang weekend niet gestoord te worden… te druk met overspel, moord, jaloezie en liefde. En beste mensen, eens in de zoveel tijd voelt dat heel goed aan.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Mehwish Shah

Lees andere stukken van