Geschreven door Samira I. Ibrahim en Wietske Merison. Aan de hand van een serie artikelen schenken zij aandacht aan de unieke visie van Saïda Franken op kunst en creativiteit evenals aan het werk dat zij produceert.
Je leert een leraar pas echt kennen, wanneer je zijn of haar leerlingen leert kennen. De lessen van de leraar leven namelijk voort in de leerling. Dit is goed te zien aan de reflecties van Sha’iesta en Bedra, twee oud-leerlingen van Saïda Franken. In twee eerdere artikelen van deze reeks leerden we Saïda kennen, en lazen we over haar magnum opus, De 25 profeten in de Koran. In dit artikel leren we haar kennen als lerares, door de ogen van haar voormalige leerlingen.
Toen Sha’iesta Romaana Hussain nog een klein meisje was, gaf juf Saïda haar les op basisschool Assoeffah. Ze denkt met veel plezier terug aan deze tijd en zeker ook aan het vak ‘expressie’, dat Saïda doceerde. “Dit was mijn meest favoriete vak! Van schilderen tot optredens in de school, maar ook in de stadsschouwburg. Onze optredens hadden altijd een mooie boodschap. Ik trad altijd met vol plezier en vreugde op.” En de optredens werden ook zeker gewaardeerd. Sha’iesta vertelt dat ze nog goed weet dat ze soms staande ovaties kregen. Het speciale gevoel van waardering dat ze terugkreeg van het publiek komt weer boven. Die waardering kregen de kinderen echter niet zomaar, daar werd hard voor gewerkt. “In de lessen oefenden we heel hard, wat wel altijd gepaard ging met veel lachen en het delen van onze ideeën met elkaar. Zo bracht ik mijn hele schoolperiode door. Met elke feestdag hadden we wel iets voorbereid, schilderden we onze eigen kostuums, of maakten we samen het decor.” Sha’iesta werkt inmiddels als business travel consultant en zet daarnaast haar eigen bedrijfje op waar ze werkt als wimperstylist. “Mijn leven is nu ontzettend druk, en de tijd gaat ontzettend hard, maar als ik terugdenk aan mijn schoolperiode met deze mooie momenten waarbij we zo zorgeloos zonder na te denken gewoon ons ding deden op het podium en zoveel mensen blij maakten, dan denk ik dat ik wel zeker weet dat dat één van de mooiste periodes was uit mijn leven.”
Ook Bedra Horreh heeft als kind les gehad van Saïda. “Als ik terugblik op de lessen van Saida op de basisschool, dan kijk ik terug op hele leuke en leerzame lessen. De lessen hebben bijgedragen aan mijn kennis over de islam, juist vanwege het feit dat we de islamitische verhalen uitbeeldden in verschillende kunstvormen. Dat sluit natuurlijk goed aan op de manier waarop kinderen informatie opnemen.” Bedra vertelt dat de verschillende kunst- en leervormen haar op verschillende vlakken hebben geholpen in haar ontwikkeling. “Tijdens de optredens heb ik geleerd hoe je jezelf kan presenteren en dat is voor mijn werk als onderzoeker nu ook erg handig, waarin het belangrijk is om je werk zo goed mogelijk over te brengen. Daarnaast is de expressie die je als kind, maar zeker ook als volwassene, kwijt kunt in kunst en toneel heel waardevol; je kunt je er even helemaal in laten gaan.” Het leven is niet zonder zorgen, ook niet voor kinderen, al zouden we wellicht hopen dat dat anders was. Kunst en creativiteit bieden echter een gezonde en helende manier om met deze zorgen om te gaan, of om er even uit te stappen, zo vertelt ook Bedra: “Naast het plezier dat je eruit haalt, is het ook fijn om alles om je heen en alle zorgen even te vergeten en jezelf en je creativiteit te kunnen ontdekken en omarmen.”
Beide leerlingen zijn juf Saïda nog altijd dankbaar voor de lessen die ze van haar hebben meegekregen in hun jonge jaren. Het bleken niet alleen lessen in kunst, maar ook lessen in het leven, en van die lessen plukken ze nog altijd de vruchten.
Volg ons op social media