Ata Kirat is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl.
Morgen vindt de oscar-uitreiking plaats en één van de kanshebbers voor deze awards is Paradise Now. De film ‘Paradise Now’ is een psychologische thriller over twee jonge Palestijnen, die worden gerekruteerd om een dubbele zelfmoordaanslag te plegen in de straten van Tel Aviv. Gewapend met een bomgordel op zijn lichaam slaat bij één van de jongens de twijfel toe. De controversiële film ontving eerder een Gouden Kalf op het filmfestival in Utrecht, een European Film Award tijdens het filmfestival van Berlijn en een Golden Globe in Los Angeles. ‘Paradise Now’ is genomineerd voor de meest prestigeuze filmprijs van de Verenigde Staten in de categorie Beste niet-Engelstalige film.
In mijn beschaafde wereld en hopelijk ook in die van u krijgt ‘Paradise Now’ de filmprijs die het verdient. Als het een Oscar is, een Oscar. De handtekeningenactie van de familieleden van de Israëlische slachtoffers, die zijn omgekomen door Palestijns geweld, kan ik wel begrijpen . Ik ben ook een mens, ik draag ook een leven. Voor de Israëlische diplomaten en de Joodse lobbygroepen in de VS, die grote druk uitoefenen op de Organisatie van de Oscar-uitreikingen om ‘Paradise Now’ niet in de etalage te zetten als ‘Palestijns’, heb ik géén goed woord voor over. Zij hebben een politieke agenda.
Zij zijn bang dat de erkenning van ‘Paradise Now’ als Palestijnse inzending voor de Oscars, niet alleen de kwade politiek van Israël bekritiseert op het witte doek, maar ook een zekere legitimiteit geeft aan de Palestijnse opstand tegen de Israëlische bezetter. Daar is hen het om te doen. Het gesteggel over nationaliteit dient ter afleiding en is slechts een dekmantel voor de dingen die achter de schermen gebeuren. Israëlische diplomaten en de AIPAC lobbyen, chanteren en proberen de organisatie van de Oscars met grote geldsommen op andere gedachten te brengen.
Israël zal alle tentakels van de Israëlische lobby gebruiken om ervoor te zorgen, dat Paradise Now geen Oscar krijgt zondag. Zionisten in Israël en elders zijn al vier decennia bezig om de publieke opinie te vergiftigen met hardnekkige leugens dat de Palestijnen als volk niet bestaan, dat Palestina niet bestaat. De film van Hany Abu-Assad kan de jarenlange inspanning van zionisten, die een politiek van ontkenning voeren en daarmee de aanwezigheid van Palestijnen in de bezette gebieden niet erkennen, en de bezetting van Palestina door Israël steeds van de hand doen als ónzin, in één klap ongedaan maken. Daar schuilt de angst in.
Paradise Now gaat niet over verheerlijking van terreur maar over de menselijke aspecten van plegers van zelfmoordaanslagen, die wij anders niet te zien krijgen. De populariteit van films als Paradise Now, Syriana en Munich zijn eenvoudig te verklaren. Wij mensen omarmen films als dezen, omdat wijzelf figuranten zijn in een film waar we niet in willen spelen. Het leven is een film, waar we van tijd tot tijd aan willen ontsnappen, Om vervolgens op zoek te gaan naar de ‘waarheid’ in de bioscoop. Het lijkt wel of wij mensen films nodig hebben om ons te blijven herinneren aan een realiteit, die we buiten de bioscoopzaal niet willen zien.
Paradise Now toont het menselijke gezicht van zelfmoordenaars, dat maakt de film geliefd en omstreden. De erkenning van het 38 jaar durende leed van het Palestijnse volk is als u het mij vraagt meer dan een Oscar waard.
Ata Kirat is columnist voor o.a. www.dejongejournalist.nl. Hij is van Turkse origine, maar geboren en getogen in Nederland en ook hij blijft hier! Hij schrijft meestal over hete politieke hangijzers, waar politici ons niet altijd het fijne van vertellen.
Redactie
Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!Lees andere stukken van de WBH Redactie
11 Reacties op "Paradise Now duizend Oscars waard"
Absolute aanrader de film!
Verder ben ik het volledig eens met het feit dat de Palestijnse zaak wordt weggedrukt en van de politieke agenda wordt gehouden. Géén Oscar zou hiervan de ultieme bevestiging zijn.
Munich ook gezien vorige week. Filmtechnisch gezien een meesterwerk, maar inhoudelijk veel vlakker dan Paradise Now
Ik heb hem nog niet gezien, Syriana & Munich wel trouwens. Erg goed stukje, ben het helemaal met je eens: kom maar op met die Oscar.
Zo je herinnert me eraan om die film te gaan bekijken. goed stuk. dank je wel.
En hij komt uit in de videotheken!!! Ik kan bijna niet wachten tot hij uitkomt, want ik wil hem ook erg graag zien.
Een goede film verdiend gewoon een Oscar. Dus dat de beste film hem moge winnen. Dat Israël niet wil dat de film als Palestijns wordt aangeduidt, zegt wel erg veel over Israël en de manier waarop ze tegen de Palestijnen aankijken. Het is ronduit discriminatie als de Oscar niet mag worden uitgereikt aan een Palenstijnse film. Daar lusten de honden toch nog geen brood van?
Een oscar is wat de film verdient en niets minder!
“Zij zijn bang dat de erkenning van ”˜Paradise Now’ als Palestijnse inzending voor de Oscars, niet alleen de kwade politiek van Israël bekritiseert op het witte doek, maar ook een zekere legitimiteit geeft aan de Palestijnse opstand tegen de Israëlische bezetter.”
Hier ben ik het totaal mee eens. Door ze continu als terroristen te bestempelen hoef je niet na te denken over hun achterliggende gedachtes… de redenen waardoor het zover is gekomen. Maar hier wordt daar eindelijk wel aandacht aan besteed… goeie film!
(gecorrigeerde versie eerde inzending svp verwijderen, dank)
Vorige keer schoten de tranen in m’n ogen en één traan druppelde rakelings langs m’n wang. Ik heb het niet droog kunnen houden toen werd bekend gemaakt dat ‘Paradise Now’ een Golden Globe had gewonnen en werd aangekondigd als een Palestijnse film. Dat heeft diepe indruk op mij gemaakt. Iedere keer als ik aan dat moment denk en weer voor de geest haal, dan weet ik hoe ik betrokken ben met het lot en leed van de Palestijnen en hoe diep het mij raakt. Ik ben geen Palestijn (of Arabier) maar ik voel de pijn van het onderdrukte Palestijnse volk in m’n hart. Het snijdt dwarsdoor mijn ziel. Ik voel de pijn van een volk, dat 38 jaar lang wacht op erkenning. Ik voel het onrecht van een volk, dat 38 jaar lang hunkert naar vrijheid. Ik wacht op een herhaling van dat moment, dat mijn ogen volschieten met tranen. Tranen voor Palestina. Daarom moet deze film de Oscar winnen vannacht.
(p.s.: heb even de fouten eruit gehaald)
Dames en heren,
Het is uitermate teleurstellend dat ‘Paradise Now’ geen Oscar heeft gewonnen. Dat zegt echter veel over de machtige Joodse lobby in de VS. De zieke geesten uit het Israëlische, die de organisatie van de Oscaruitreikingen hebben gefêteerd en vergiftigd met Israëlische propaganda, de leden hebben bang gemaakt met ongefundeerde en onterechte verwijten van antisemitisme, en hen verantwoordelijkheid houden voor iedere volgende zelfmoordaanslag als de film een Oscar zou krijgen. Het zegt weinig over de film. Het is een schande voor de ‘vrije’ westerse wereld, dat wij ons laten chanteren door invloedrijke joden die onrecht in stand weten te houden met geld en leugens. Ik feliciteer daarom de zieke geesten dat zij er in geslaagd zijn de organisatie van de Oscars te hersenspoelen en te indoctrineren dat de film een verheerlijking zou zijn van zelfmoordaanslagen. Ik feliciteer de organisatie van de Oscars en verwijt haar lafheid en gebrek aan moed om het aanhoudende Palestijnse leed, veroorzaakt door de 38 jaren van Israëlische bezetting, niet te erkennen en de leugens van de bezetter stilzwijgend te hebben aangenomen. Wat de Palestijnen van Israel onderscheidt is vrijheid. Israel heeft die vrijheid maar maakt daar om grote schaal misbruik van om de vrijheid van de Palestijnen te beperken en de beperkte vrijheid van het Palestijnse volk in de publieke opinie in te dammen met leugens en verdraaiingen van de werkelijkheid, en met succes.
Scepsis
Heeft die film toch niet gewonnen? Wat belachelijk zeg.
Inderdaad… wat een lobby zeg :S Lang leve de vrije wereld! Lang leve de films van Vietnam, waarin de VS haar acties verheerlijkt!
Paradise Now en Kurtlar Vadisi en Fahrenheit 9/11 zijn natuurlijk allemaal propagandische films. Tegen alledrie werd er gelobbied….. Bravo!
Eens eens en nog eens eens.
Ik heb ‘m destijds gezien en gelijk op dvd gekocht. Eén van de beste politike films van de laatste tijd. Kwam dit stukje toevallig nog tegen, een mooi betoog, mijn complimenten.