Voorpagina Ervaringen, Maatschappelijk, Website

Maak geen grappen met ons!

Na lang en intensief beraad en tot onze grote spijt is de redactie van Wijblijvenhier.nl dus helaas niet in staat gebleken om een 1april-grap te bedenken. Diverse redenen liggen daaraan ten grondslag, wellicht biedt het volgende verhaal wat opheldering hierover.

Het 1 april-beraad begon met een vertraging van ruim twee uur, omdat de helft niet op de hoogte was van het beraad en de andere helft niet meer wist hoe laat het ook al weer was. Na een nogal complexe communicatie verzamelden we dan toch op de afgesproken geheime locatie. Twee leden van de redactie vonden de locatie ‘er niet chill uitzien’, waarna we ons op basis van ondemocratische principes neerlegden bij zijn/haar koppigheid. En dus vertrokken we in twee groepen (de vrouwen minimaal 5 meter achter ons) richting het oosten van de stad. Op de tweede wederom geheime locatie aangekomen, bleek deze er niet veel ‘chiller’ uit te zien. Omwille van energiebesparende factoren (luiheid) besloten we echter om toch maar op deze bewuste plek te zetelen.

Aan de blik van de eigenaar van het restaurant konden we zien dat hij ons herkende: ‘yep, allochtonen’. De mannen onder ons gaven hem een ferme hand, de vrouwen onder ons een bescheiden glimlach. Nadat hij onze jassen en burqa’s had afgenomen, namen de heren aan de ene kant en de dames aan de andere kant van de tafel plaats. We staan dan ook voor een strikte ‘scheiding tussen hijab en baard’ in openbare gelegenheden.

Aangezien er geen diversiteit binnen onze groep is, kon er gelukkig gegeneraliseerd worden en bestelden we 8 glaasjes cola en 8 schotels shoarma. Toen kon eindelijk het beraad beginnen met een brainstormsessie, waarin we al onze ideeën op tafel konden gooien. Het enige wat echter volgde, was een doodse stilte. En al snel werd duidelijk dat wij niet echt gezegend waren met een gezonde dosis humor.

Eén van ons kwam toen op het idee om misschien maar een tekening te maken. Ze had namelijk gehoord dat die ook best grappig kunnen zijn, afhankelijk van wat je tekent. Dus haalden we potlood en papier tevoorschijn en lieten onze vrije geest erop los. Het resultaat was wederom bedroevend: We kwamen niet verder dan humorloze tanks, granaten, AK-47 Kalasjnikovs, zelfmoord-gordels en wat vliegtuigjes. Ook niet echt om vrolijk van te worden dus.

Plots fleurden de gezichten toch weer op, toen de shoarmaschotels op tafel kwamen. “Forget it, dan maar geen humor”, we legden ons neer bij deze inspiratieloze impasse en vielen frontaal het vlees aan. Binnen no time waren de borden leeg en onze buiken vol. We gingen lekker achterover zitten met een heerlijk kopje mint-thee en we voelden ons toch veel relaxter, zo zonder die druk van humor. Met deze conclusie konden we gelukkig allemaal tevreden weer naar huis.

Faisal liep als eerste het restaurant uit en hij had nog maar één stap buitengezet of er kwam van rechts een vrij forse vrouw (zo’n gevangenisbewaker-type) aangerend en die trapte ‘per ongeluk’, maar wel keihard op zijn voeten. In zijn woede wilde hij die vrouw uitschelden voor beoefenaarster van het alleroudste beroep, maar we wisten hem gelukkig nog net op tijd te interrumperen: “Faisal, kijk eerst naar jezelf, je hebt gewoon lange tenen!”

..en ze bleven hier nog lang en gelukkig!

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van