Voorpagina Politiek

PvdA 65 jaar: Begin van het Einde

Moet pvda met pensioen?

De PvdA is afgelopen zondag 65 jaar geworden. Natuurlijk verdienen ze de felicitaties en danken we hen voor hun jarenlange inzet voor het land. Maar na 65 jaar is het de tijd ook aangebroken om met pensioen te gaan. De gezondheidstoestand is namelijk zorgelijk te noemen; Ze zijn verward, vergeetachtig, herkennen de naasten niet meer en slaan steeds meer wartaal uit. Ze weten niet of hun huis nou links of rechts stond en zwerven als een kip zonder kop (wel eerst verdoofd) door het politieke landschap. Als er niet snel wordt ingegrepen, dan overleven ze de volgende verkiezingen niet. Het wordt steeds pijnlijker en pijnlijker en waarschijnlijk zal het euthanasie worden.

Twee recente voorbeelden laten zien dat het einde van de PvdA dichter bij is dan ze zelf denken. Het eerste is hun standpunt tegen het ritueel slachten. Behalve dat ze meegaan met de symboolpolitiek van de rest van hun collega’s in de kamer, distantiëren ze zich ook van een groot en belangrijk deel van hun achterban. Sterker nog, ze namen het standpunt al in voordat ze maar ook een beetje met de achterban hadden overlegd. Natuurlijk hoef je niet altijd alles te verdedigen wat je achterban wil, maar het kan nét voor wat meer nuance in je standpunt zorgen en in deze terminale fase kan het zelfs van levensbelang zijn.

Het tweede voorbeeld is de voorzitter van de PvdA Vrouwenraad, Keklin Yucel, die het hoofdoekjesdebat nieuw leven wil inblazen. De hoofddoek is volgens haar niet meer van deze tijd en had enkel nut in de oertijd. Met deze sterke boodschap wil ze een discussie aangaan in het belang van de hoofddoekdragende dames. Die worden namelijk onderdrukt. En als ze niet onderdrukt worden, dan moeten ze het toch afdoen. Niet echt een originele boodschap, want de PVV was eerder. Maar het laat wel weer zien met wat voor nutteloze thema’s de PvdA tegenwoordig bezig is en waar hun prioriteiten liggen. Ze zijn totaal de richting kwijt. Links of rechts maakt niet uit als je aan de rand van de afgrond staat.

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van