Naeeda Aurangzeb is gastarbeider vanuit Israël bij wijblijvenhier.nl
Heel lang geleden werden er kleine baby meisjes ontvoerd uit het ouderlijke huis. De kleine, schattige meisjes werden afgevoerd naar verre streken. Vele tranen en wanhopige kreten vulden het huis van de verdrietige ouders. Niemand weet wat er met de baby meisjes is gebeurd. Sommigen vermoeden dat de meisjes zijn vermoord en anderen denken dat de meisjes opgroeiden in verre streken tot volwassen vrouwen, zonder te weten dat zij dochters van het joodse volk waren.
Waar en wanneer werden deze meisjes ontvoerd en door wie? Wetenschappelijke bewijzen kan ik niet vinden, maar de joodse winkeleigenaresse in Jeruzalem, van wie ik dit verhaal voor het eerst hoorde, heeft alle antwoorden. Eeuwen geleden werden deze dochters van Israël ontvoerd door niet joden, soms moslims, soms christenen. De meisjes werden naar landen als India en China vervoerd. Ja, ja, de dame weet het zeker…net zo zeker als dat ik een erfgename van deze meisjes ben. Ze streelt me over mijn voorhoofd en zucht..’jij bent een joodse ziel, het kan niet anders dan dat jij afstamt van deze vrouwen, het zou zelfs kunnen dat jij een ontvoerde baby bent..’
Wat maakt dat zij besluit dat ik een joodse ziel ben? Het antwoord krijg ik laat op de avond, in een overvolle minibus van Jeruzalem naar Tel Aviv. In het donker kan ik de man naast mij niet goed zien, maar zijn volle baard en keppel doen me vermoeden dat hij een rabbijn is. Ja, inderdaad hij is een rabbijn uit Haifa en gespecialiseerd als besnijder. In het ziekenhuis verricht hij de besnijdenis bij jongetjes. We raken aan de praat, hij in het Hebreeuws met hier en daar wat Arabische woorden en ik in het Engels met hier en daar wat Hebreeuwse en Arabische woorden. Vlak voor we uit de minibus stappen neemt hij mijn hand in zijn hand, zucht diep en zegt met een trillende stem: ‘ Jij, jij hebt een joodse ziel. Het is de barmhartigheid en zachtheid in je ogen, de zuiverheid van je blik. Jij bent een ware joodse ziel.’
‘Joodse ziel, christen ziel, moslim ziel? Zijn zielen niet allen afkomstig van een en dezelfde ziel?’ Het leek mij een gepaste opmerking, maar nee, voor de rabbijn is het toch niet goed genoeg. Blijkbaar is hij van menig, dat vriendelijkheid alleen maar joods kan zijn. Natuurlijk voel ik me vereerd dat mijn vriendelijke, zachte blik, hem niet is ontgaan in het pikkedonker van de minibus. Het heeft ook iets gastvrijs, dat deze man des Gods mij beschouwt als een van de zijnen. Lachend leg ik de goedbedoelde woorden naast me neer, net zoals ik doe met de dagelijkse vraag wanneer ik mij ga bekeren tot het jodendom.
Tot voor kort dacht ik altijd dat er onder joden geen bekeringsdrang bestond, blijkbaar had ik het mis. Formeel bestaat er geen bekeringsdrang, het is zelfs bijna onmogelijk je te bekeren, maar informeel bestaat er wel degelijk een bekeringsdrang. Vele malen per week wordt mij de vraag gesteld, wanneer ik me ga bekeren. De vraag wordt me gesteld tijdens de Hebreeuwse les, in een eetcafé, in een park, in een minibus en ga zo maar door. De mooiste ‘bekeringsgesprekken’ had ik met een groepje kinderen in een orthodox-joodse wijk in west Jeruzalem. Er werd mij uitgelegd dat alles van God is en dat het stom is dat ik als moslim in Saddam Hussain geloof als zijnde mijn God…maar zij zouden bidden voor mij, opdat God mij het licht van het jodendom zou tonen en opdat ik zou terugkeren naar Jeruzalem. ‘Amen’, zeg ik voor het laatste deel van het gebed.
Zij aan zij bidden tot God
Vaak roepen deze gesprekken herinneringen op aan gesprekken in Nederland. Hoe vaak heb ik niet aan tafel gezeten met vrienden, die probeerden een niet moslim het licht te laten zien? Een van mijn beste niet-moslim vriendinnen was getrouwd met een moslim, zij sprak Arabisch, was erg gastvrij, en vastte zo nu en dan mee tijdens de ramadan. Volgens moslimvrienden was zij een moslima, maar weigerde dat te erkennen… Een ware moslim ziel?
De joodse kinderen beloofden voor mijn ziel te bidden, een gebed dat ik aanvaard, omdat ik geloof dat een gebed gedaan vanuit een zuiver kinderhart nooit kwaad kan. De rabbijn blijft bij zijn mening dat mijn ziel alleen maar een joodse ziel kan zijn, omdat goedheid joods zou zijn, een vriendelijk gebaar dat ik naast mij neerleg. Voor mijn gevoel draagt het teveel hoogmoed in zich. Het is dezelfde afkeer voor hoogmoed, die mij ervan weerhoudt goedheid, vriendelijkheid en zuiverheid te bombarderen tot islamitisch.
Het gesprek met de kinderen vind plaats tijdens een herdenking van een vernietigd Palestijns dorp. De politie is aanwezig om de huidige joods orthodoxe bewoners op afstand te houden. Het gesprek dat ik had met de kinderen vond plaats na de herdenkingsbijeenkomst, tijdens de bijeenkomst waren de kinderen erg agressief.
Een joodse schone
Naeeda Aurangzeb is journaliste. Sinds een half jaar woont zij in Tel Aviv, Israël. Zij werkte en woonde eerder in Jeruzalem en de Verenigde Staten. In Nederland werkte zij o.a voor TV West, de NMO en de NCRV en schreef het boek ‘Verdreven Palestijnen’.
Redactie
Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!Lees andere stukken van de WBH Redactie
24 Reacties op "Joodse Ziel"
… :S Okay, wat voor een ziel heeft een ‘hufter’ als mij? (a)
Interessante voorvallen, ik kan me indenken dat je er even stil van wordt. Het zet je er ook toe om even na te denken of je niet hetzelfde doet met je eigen geloof. Waardevolle ervaring.
huh? kan je dan bekeren tot een jood? is dat niet erfelijk?
Nee, je kan in principe bekeerd worden, maar daar moet je wel een hoop voor doen. Arnon Grünberg beschrijft het proces in de Joodse Messias, dat ik nog niet uitheb.
Verder vind ik het een zeer verstandig artikel. karaktereigenschappen zijn niet te herleiden op zoiets algemeens als een religie. Of een volk.
ik denk dat het meer gaat om iemand waarvoor de ingredienten al bestaan, die al joods is maar niet praktiserend is , want dat je als Joods wordt erkend is een nogal moeilijk proces.
Maar iemand die duidelijk islamitische ouders heeft… hoe kan een Rabbijn daar een Joodse ziel in zien?
mooie stuk, heb ervan genoten. succes naeeda!
@ Nordin (5), als dr moeder joodsbloed heeft ( vandaar dat het stuk over de meisjes gaat en niet jongens ) dan is zij joods of althans dan wordt ze toegelaten. zo had ik het begrepen paar jaar terug.
@ #7 freedom
hmmm ok, ben er ook niet echt uit maar thanks
even googlen… :-)
Het resultaat van 1 minuut zoeken:
“Jews (Hebrew: יהודי×, Yehudim) are followers of Judaism or, more generally, members of the Jewish people (also known as the Jewish nation, or the Children of Israel), an ethno-religious group descended from the ancient Israelites and from converts who joined their religion. *The term also includes those who have undergone an officially recognized formal process of religious conversion to Judaism.* ”
bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Jewish
inderdaad: dat zei ik dus. In ieder geval moet je een Bar Mitzva ondergaan en een besnijdenis (als man). Nogmaals, De Joodse Messias beschrijft het hele proces.
“De Joodse Messias beschrijft het hele proces.”
en dat is?
salaam aleikum nordin,
als de moeder joods is, dan zijn haar kinderen automatisch joods, als de moeder geen joodse is, maar de vader wel dan zijn de kinderen niet joods…
maar als deze kinderen of iemand met twee niet joodse ouders zich wil bekeren dan kan dat onder strikte voorwaarden. Buiten Israel is dat vaak een jarenlange weg, met veel studie onder nauw toezicht van een of meerdere rabbijnen en de joodse gemeenschap. Binnen Israel zijn er ook minder strikte rabbijnen te vinden, die t bekeringstraject vermakkelijken.
persoonlijk ben ik verschillende Nederlandse (ex christelijke) vrouwen tegen gekomen die zich hebben bekeerd tot het jodendom.
daarnaast is het ook nog eens zo, dat er binnen Israel ook joden te vinden zijn die graag zouden willen, dat meer mensen zich zouden bekeren tot het jodendom en immigreren naar Israel..hoe meer joodse zielen des te minder plaats voor arabieren:-)
maar, het jodendom kent geen geinstionaliseerde bekeringsdrang zoals dat bij het christendom het geval is. en ja, de vraag ‘zijn joden een religeuse groep of een volk of beide..’ blijft een interessant onderwerp, waarover de meningen ook hier verschillen.
een beetje lange uitleg geworden:-)
p.s overigens ben ik ook een aantal joden tegen gekomen die zich hebben bekeerd tot de islam..interessante groep..een ander keertje daar wat over inschallah.
Ok, het is me al wat duidelijker geworden. Thanks.
Ik heb even nagedacht over het punt waarom het traject zo moeilijk is en onder een toeziend oog moet gebeuren. Misschien is dat wat de Joodse gemeenschap zo sterk heeft gemaakt en sterk houdt. Ondanks het aantal, is deze gemeenschap naar buiten toe 1 groep. Sociale druk onderling zal vast hoog zijn en dat zorgt ervoor dat je als het ware jezelf als gemeenschap doet groeien.
Komt het daar een beetje op neer?
dat is een boek van Arnon Grünberg.
de Joodse Messias, bedoel ik. Ik kom er niet doorheen.
Zoals ik het heb begrepen, is eenheid inderdaad heel belangrijk voor Joden.
DE Jood bestaat helemaal niet, net zoals DE Moslim of DE Nederlander niet bestaat.
Er zijn hele liberale en vrijzinnige mensen en hele dogmatische.
Als we elkaar nu eens in de eerste plaats als mens beginnen te zien?
even over dat bekeren.
Ik heb juist gelezen dat het in Israël alleen maar lastiger wordt door toedoen van “Russen” en de groeiende macht van orthodoxen.
In de VS zou je juist veel sneller bekeerd worden.
Maar ook hier geldt weer ( net als bij andere religies) men wil je bekeren om demografische redenen en niet omdat ze om je ziel geven.
Wanneer kom je een keer langs?
Gr. en succes.
Opzich is het wel logisch dat de rabijn deze woorden sprak. Hij kent waarschijnlijk de groepen joden en palestijnen, en hij weet dat de palestijnen zijn volk pijn doet. Hij kent waarschijnlijk slachtoffers en kan zich neit voorstellen dat die mensen die dat leed veroorzaken goed kunnen zijn. Precies wat de andere partij over hun denkt..
En wat is dan precies de definitie van bekeerd worden/zijn? Dat je door de groeperingen van die religie erkent word als zijnde hindoe, christen of moslim? Of het moment dat je voor God/Allah of hoe je god mag heten kiest?
Het gaat niet om demografische redenen (reden why Rabbi’s mensen bekeren). Het staat al in de Thora, dat het Jodendom voor altijd het kleine volk zal blijven. Dat is dus niet te veranderen en dat kan dus ook nÃét de reden zijn voor een (orthodoxe) Rabbi. Dan zou deze Rabbi dus niet in het woord van G’d geloven en het proberen te veranderen door zijn daden.
Als je “uitgekomen bent” zoals dat genoemd wordt (bij een orthodoxe gemeente). Dan ben je volledig Joods en netzo Joods als de Opperrabbijn van Jeruzalem. Je zal dan ook door Ha’Shem (G’d) als Jood beoordeeld worden op je daden.
Vooral veel vrouwen bekeren zich tot het Jodendom. De kinderen van deze vrouwen zijn dan dus ook volledig Joods. Herrineren (op negatieve manier aan niet-Joods verleden) of beledigen van Gerim (bekeerlingen) is zwáár verboden.
Dit is beetje info over Giur (bekering).
Mazzel.. deze info kan ik ook aan mezelf afleiden ;-)
De Joodse ziel is overigens niet alleen van toepassing op mensen met een Joodse moeder. Volgens sommige Chassidiem kan de Joodse ziel ook incarneren in een niet Joods lichaam. Er is dan wel degelijk sprake van een Joodse ziel, maar niet van Joodsheid op stoffelijk niveau.
Hitler geloofde in het bestaan van de ‘Joodse ziel’, althans dat was de strekking van zijn bewering. Het probleem was kennelijk in zijn optiek niet de Joden, maar die ‘verdomde’ Joodse ziel. Mijn bron hiervoor is een Powerpoint-presentatie van Lea Farkash getiteld: ‘Waarom de Joden?’. Via Google wel te vinden.
Wat is die ‘Joodse ziel’? Het verhaal van rabbi dr. Nathan Lopes Cardozo getiteld ‘The Paradox of Who Is a Jew’, sprak me erg aan. Hij omschrijft het ongeveer zo: we need to see the world from the perspective of eternity (G-d). Je probeert van boven naar de wereld te kijken. Cardozo omschrijft dat als: de verinnerlijking van het verbond tussen G-d en Abraham. Ja, zo voelt dat. Het voelt als een relatie met de Godheid. Volgens mij kun je het echter ook gewoon de almachtige Natuur noemen.
Een belangrijk punt in zijn verhaal is dat die eigenschap niet beperkt is tot Joden. Verder is het vermoedelijk ook niet zo dat alle Joden die eigenschap hebben. Maar het lijkt op basis van empirisch onderzoek wel duidelijk dat Joden die eigenschap veel vaker hebben dan andere etnische en religieuze groepen.
Op basis van het empirische discriminatie-onderzoek zoals dat na de Holocaust schoorvoetend op gang kwam en door een enkele dappere op gang bleef, denk ik te weten om welke eigenschap het gaat: onbevooroordeeldheid. Het vermogen tot objectief denken. Het vermogen systeem 2 te hanteren.
Een interessant punt is dan: heeft Naeeda Aurangzeb een Joodse ziel? Mijn inschatting zou zijn van wel. Ik heb haar nooit gezien, nooit gesproken. Ik heb alleen haar stukje gelezen. Maar in die ziel kan ik mij moeilijk vergissen.
Hier nog de link naar het stuk van Cardozo: https://www.crescas.nl/blog/webcolumnlopescardozo/0dzoz/De-paradox-van-Wie-is-een-Jood/
Ter informatie nog dit. Ik ben geen Jood, maar probeer slechts ‘empirisch wetenschapper’ te zijn.