Thuis aten wij veel vlees, bergen vlees. Een bord zonder vlees was als koffiecichorei: noodconsumptie. Niet voor niets dat het belangrijkste moslimfeest, het Offerfeest, draait om het dier. Nog steeds zie ik hoe mijn moeder in de keuken met opgestroopte mouwen korte metten maakte met die meterslange schapendarmen, spoelend, knippend, knoopjes makend. Niets van het dier werd gespaard; de kop, poten, hart, longen, pens, kloten, slokdarm, alles belandde goed gekruid en gestoofd in onze magen, waarbij de vacht niet zelden eindigde als karpet of warm onderlegger voor in bed.
We hebben het hier over een eeuwenoude cultus, overgedragen van generatie op generatie: de eerste vega-moslim moet ik nog tegenkomen.
Ik zeg bewust ‘cultus’, omdat de islamitische vleesproductie niet sec gaat om consumptie alleen, maar vooraleerst om de wijze waarop dat vlees op het bord belandt: halal.
Halal is een geharnaste ritus en elke socioloog kan uitleggen dat een gemeenschap zonder rites een dode gemeenschap is. Alleen al om die reden raakt het wetsvoorstel van de PvdD (verbod op onverdoofd slachten) aan het hart van de multiculturele samenleving – waarbij je je kunt afvragen hoe deugdelijk het überhaupt is dat een clubje principiële vegetariërs leefregels bedenkt voor principiële vleeseters.
Oude rites en gebruiken kun je niet zomaar overboord gooien. Kan de PvdD zich een Prinsjesdag zonder koets en hoedjes voorstellen? Of een nieuwjaarsnacht zonder vuurwerk – hoewel we weten dat vuurwerk geldverspilling is, bodem & lucht vervuilt, mensen verminkt en doodt, en jawel: erg dieronvriendelijk is?
De hele discussie draait om pijn. Maar wat is pijn? Waar staat de precieze meting van de pijnreactie van een koe voor? Over de fysiologie van de pijn zijn kasten vol geschreven, maar geen van die boeken leidt tot iets concreets. Als twee mensen met een hamer op hun duim slaan, hebben ze allebei pijn, maar er is geen enkele methode die kan meten wiens duim de meeste pijn heeft. Pijn kent geen rangorde. Tegenover het Wageningse onderzoeksrapport, waarmee de PvdD zwaait, is een dozijn andere (internationale) onderzoeksrapporten te plaatsen dat stelt dat de rituele slacht stukken humaner is dan de pin of elektroshock. Welk rapport beschouwen wij als maatgevend? Of is soms een Nederlandse koe kleinzeriger dan een buitenlandse?
Extra smoezelig is dat de hele discussie gevoed lijkt door wederzijdse huichelachtigheid. De tergende zucht naar ‘scoren’ staat recht tegenover de selectieve drift bij de geloofsgemeenschappen.
Enerzijds, wie werkelijk verbetering voorstaat van het dierenwelzijn kan zijn kostbare tijd en energie beter besteden aan het voortraject van die miljoenen kiloknallers bij de buurtsuper in plaats van een ‘halszaak’ te maken van dat pietluttige last minute van een paar koeien en schapen. Immers, wie de gruwelijke megapraktijken kent achter de schermen van onze bio-industrie kan alleen maar schuddebuiken over die keelsnede.
Anderzijds, de moslims die nu plotseling moord en brand schreeuwen en op de bres springen voor het ‘humane’ karakter van de rituele slacht zijn Oost-Indisch blind. Want hoe ritueel ook hun lamskoteletten, erg halal is het allemaal allang niet meer. Halal is een totaalconcept, diervriendelijkheid van wieg tot graf. Teksten uit de Koran en de Hadith hameren aldoor op respect en dierwaardigheid; een dier mag om te beginnen absoluut niet worden opgesloten. Dit reikt toch verder dan dat vrome ‘bismillah’ tijdens die oostelijk gerichte halsnede. Zouden de boze moslims weten dat 99% van hun boodschappen bij de islamitische slager afkomstig is uit de bio-industrie?
Toch geloof ik dat onze moslims rustig kunnen gaan slapen. Aan de hele kwestie kleeft namelijk iets unieks: moslims en joden zitten voor eenmaal in hetzelfde schuitje. Een benadeelde moslim treft van de weeromstuit de jood. Vermoedelijk is dat iets teveel gevraagd voor het land waar in Amsterdam Joodse scholen al decennialang aan gescheiden zwemlessen doen, joodse neven met joodse nichten trouwen, rabbijnen vrouwen de hand weigeren, Jodinnen pruiken dragen – zonder dat dit ooit tot verhitte debatten leidde over ‘achterlijkheid’, ‘intolerantie’ of ‘vrouwenonderdrukking’.
Niettemin, mocht het woensdag in de Kamer toch anders lopen, dan zal, zoals zo vaak, het bloed – letterlijk – kruipen waar het niet gaan kan. Een oude Marokkaanse man fluisterde me onlangs in: ‘Ze kunnen me wat in Den Haag. Ik slacht dat schaapje weer ouderwets gezellig op m’n balkonnetje.´
Bron: Trouw, 24 mei 2011
20 Reacties op "Het bloed zal kruipen waar het niet gaan kan"
Ik geniet altijd weer van je stukjes Mohammed! Het is idd frappant soms hoe makkelijk er gedaan kan worden over iets dat zo sterk is ingebed.
‘…het land waar in Amsterdam Joodse scholen al decennialang aan gescheiden zwemlessen doen, joodse neven met joodse nichten trouwen, rabbijnen vrouwen de hand weigeren, Jodinnen pruiken dragen’.
Beste Mohammed,
een kleine aanvulling op dit fragment in cijfers:
‘…het land waar 1 van de 2 minuscule Joodse scholen al decennialang aan gescheiden zwemlessen doen, jaarlijks 2 joodse neven met joodse nichten trouwen, 3 rabbijnen vrouwen de hand weigeren, en 18 Jodinnen pruiken dragen’.
Vanwege de kleinschaligheid, en dus totale onopvallendheid van deze orthodox-joodse mini-gemeenschap dus wellicht het volgende effect: ‘…zonder dat dit ooit tot verhitte debatten leidde over ‘achterlijkheid’, ‘intolerantie’.’
Het vergelijken van de islamitische en de joodse gemeenschap is onder andere vanwege de totaal verschillende verhoudingen dus appels met peren vergelijken.
Verder een goed stuk, al koop ik persoonlijk weinig voor het argument: ‘Halal is een geharnaste ritus en elke socioloog kan uitleggen dat een gemeenschap zonder rites een dode gemeenschap is. Alleen al om die reden raakt het wetsvoorstel van de PvdD (verbod op onverdoofd slachten) aan het hart van de multiculturele samenleving’.
Als een ‘ritus’ schadelijk en in strijd met de wet wordt bevonden is het gewoon afgelopen met het gezellige gemeenschapsgevoel dat deze ritus veroorzaakt. Belangrijkste bij deze discussie is dat een dergelijk verbod kant noch wal raakt zolang de bio-industrie bestaat.
“Het vergelijken van de islamitische en de joodse gemeenschap is onder andere vanwege de totaal verschillende verhoudingen dus appels met peren vergelijken.”
maw Nederlanders zijn tolerant zolang ze je niet zien. Stuurden ze daarom zoveel joden naar de gaskamer, zodat ze van een afstand konden roepen “arme joden”?
tjemig Mo, daar doe je me toch een beetje pijn: “de eerste vega-moslim moet ik nog tegenkomen?” Natuurlijk, een erg opvallende verschijning ben ik niet, maar helemaal afwezig ben ik toch niet? Of viel het je niet op, dat ik in Ridderkerk de enige was die een broodje kaas at?
de mazzel,
Noureddine
Geniale opmerking, Noureddine..
Quote
‘Halal is een geharnaste ritus en elke socioloog kan uitleggen dat een gemeenschap zonder rites een dode gemeenschap is.’
—-
Larie!
Niemand wil trouwens de ritus an sich verbieden. Alleen onverdoofd slachten gaat worden verboden.
Gewoon omdat dat al verboden is en er geen enkele reden is om religieuze mensen te bevoordelen ten koste van dieren.
Je kunt je dan niet verschuilen achter een ritus.
Als dat dan op een democratische wijze wordt besloten, dan heb je dat te accepteren in een westers land.
Zo simpel is dat!
Overigens moet ik nog maar zien of de PvdA werkelijk tegen onverdoofd slachten gaat stemmen. Ik vrees dat ze hier niet de moed voor hebben.
We zullen het zien: de democratie beslist en zo hoort het ook.
@ Izz ad-Din Ruhulessin
Voor het eerst ben ik het enigszins met je eens.
Nederlanders zijn bepaald niet altijd even consequent en het feit dat joden ook onverdoofd slachten, is bepaald een voordeel voor moslims.
Ook helemaal eens met Izz, je geeft een goede definitie van tolerantie. Alleen geldt deze niet alleen voor de Nederlandse tolerantie, maar voor die van de gehele wereldbevolking.
Kijktip, zondag a.s. een VPRO themauitzending over de waar- en onwaarheden over de vlees- en visindustrie.
http://weblogs.vpro.nl/thema/2010/11/25/zondag-29-mei-vis-noch-vlees/
Beste Kedai, onverdoofd hoort bij de ritus, dus de ritus wordt in haar kern aangetast. Halal (en kosjer) slachten wordt feitelijk verboden. Verdoofd halal en verdoofd kosjer bestaat niet.
Danoenie, bij onverdoofd slachten gaat het ook om kleine aantallen en het gebeurt niet zichtbaar, maar voor de PvdD en de partijen die het wetsvoorstel steunen is dat geen argument om joden en moslims ongemoeid te laten. Het aantal keren dat het ‘verdoven’ d.m.v. een kopschot in de reguliere slacht misgaat, overstijgt verre het totaal aantal halal en kosjere slachtingen. :-)
@Hendrik Jan
Waarom ben je van mening dat verdoofd halal danwel kosjer niet bestaat danwel kan bestaan? Als het immers een reversibel iets betreft maakt het voor het halal-zijn van je uiteindelijke product niks uit.
Het probleem alleen is dat verdoving in dit geval een semantisch iets is, het zegt niks over wat er echt met die beesten gebeurt. Ten eerste overlijdt een groot deel al als gevolg van die ‘verdoving’, hierna kan je een beest dus uberhaupt niet meer ritueel slachten. Ten tweede is het zo dat die beesten door de verschillende vormen van ‘verdoving’ alleen maar in een mutistische toestand geraken, waarbij wij denken dat ze ‘verdoofd’ zijn, dus geen pijn meer zouden lijden. Deze aanname wordt volledig onderuit gehaald door de studies die nog steeds breinactiviteit laten zien in die ‘verdoofde’ dieren, wel degelijk pijn-perceptie dus.
Er wordt niet verdoofd geslacht in de reguliere slacht! Dieren krijgen onverdoofd een kopschot, worden onverdoofd geëlektrocuteerd of onverdoofd vergast en krijgen dan alsnog onverdoofd een halssteek! Dat schieten, elektrocuteren, vergassen en halssteek gebeurd dus niet pijnloos en gaat bovendien bij miljoenen dieren op jaarbasis mis.
Als we in feite de vele mislukkingen met dat kopschieten, vergassen en electrocuteren in acht nemen dan wordt in de slachthuizen dagelijks de wet overtreden met medeweten van de overheid!
@ Hendrik-Jan
Quote
‘Beste Kedai, onverdoofd hoort bij de ritus, dus de ritus wordt in haar kern aangetast. Halal (en kosjer) slachten wordt feitelijk verboden. Verdoofd halal en verdoofd kosjer bestaat niet.’
—-
Daar verschillen de meningen over, maar het is eigenlijk niet relevant in de discussie.
Een ritus staat niet boven de wet van een democratische rechtsstaat en als democratisch wordt besloten dat onverdoofd slachten verboden is, dan heb je je er aan te houden.
Niemand staat boven de wet; ook joden en moslims niet.
Verder lees ik dat verdovingen vaak niet goed gaan.
Nou, dan moet dan worden aangepakt.
Maar laten we niet gaan tijdrekken door allerlei wetenschappelijke onderzoeken te gaan vragen waarvan je nu al weet dat er geen eensluidend antwoord zal komen. Simpelweg omdat dieren niet hun gevoelens kenbaar kunnen maken.
Dan rest het gezonde verstand en eenieder weet dat een verdoving heel veel pijn en ellende bespaard. Of willlen de moslims zonder verdoving ge-opereerd worden? Neen natuurlijk.
Tot slot: waarom willen moslims en joden dieren bewust pijn laten lijden en in de stress laten zitten? Vanwege een eeuwenoude ritus?
Dan zijn dieren het slachtoffer van de consequenties van een bepaalde religie.
En met een beetje goede wil kun je de ritus prima aanpassen aan de moderne tijd.
Dit alles laat onverlet dat vele zaken niet deugen mbt dierenwelzijn, maar het verbod op onverdoofd slachten is één van de maatregelen om de omstandigheden te verbeteren.
@ Boubkari
‘Er wordt niet verdoofd geslacht in de reguliere slacht! Dieren krijgen onverdoofd een kopschot, worden onverdoofd geëlektrocuteerd of onverdoofd vergast en krijgen dan alsnog onverdoofd een halssteek! Dat schieten, elektrocuteren, vergassen en halssteek gebeurd dus niet pijnloos en gaat bovendien bij miljoenen dieren op jaarbasis mis.’
—-
Dan moeten deze misstanden worden aangepakt!
Maar het is geen vrijbrief om onverdoofd slachten dan maar toe te staan.
Ene Kedai denkt dat misstanden die sinds jaar en dag gedoogd worden omdat het aanpakken van die misstanden betekent dat men de reguliere slacht stil moet leggen om de doodeenvoudige reden dat men nooit voor 100% kan garanderen dat elk dier in de industriële slacht op de correcte manier wordt gedood zoals de wet voorschrijft. 500 miljoen dieren doden op jaarbasis daar wil het nu eenmaal nog wel eens een paar miljoen keer fout gaan. Dat accepteert men als zijnde een noodzakelijke kwaad dus gedoogd men dat de wet wordt overtreden en komt men alleen in actie wanneer de misstanden de spuigaten uitlopen en dan vaak alleen als derden daar tegen ageren zoals wakkerdier etc.
Maar bij moslims en joden is men opeens roomser dan de paus en is zelfs een onbewezen stelling dat dieren onnodig lijden bij de traditionele slacht zoals gedaan door moslims en joden genoeg om gelijk over te gaan tot een verbod!
@ Boubkari
Drogredenering!
De ene misstand kun je niet compenseren met een andere misstand.
Als het verdoofd slachten niet goed wordt uitgevoerd, dan dient die methode te worden verbeterd en is niet de conclusie dat onverdoofd slachten dan wel acceptabel is.
En moslims en joden hebben geen enkel argument dat het een ritus is die eeuwen geleden is opgelegd. Geen enkel wetenschappelijk argument derhalve.
Moslims en joden willen hun gelijk halen ten koste van dieren en anno 2011 accepteert de samenleving (gerepresenteerd door een gekozen volksvertegenwoordiging) dit simpelweg niet meer.
Wat Boubkari benoemd is inherent aan die specifieke verdovingsmethoden. Het is niet een misstand an sich, want dan ga je uit van het misgaan van op papier correcte procedures, het zijn procedure-eigen problemen die niemand kan voorkomen, zelfs het correct uitvoeren niet.
De verdovingstechnieken die we nu voorhanden hebben, het electrocuteren, de pin door de kop en het vergassen, hebben alledrie hun eigen risico’s die bij de ingreep zelf behoren: het niet correct uitvoeren kan leiden tot niet ‘verdoofde’ dieren met als gevolg langer lijden. Dit is een misstand.
Maar een groot deel van het probleem is dat de PROCEDURES ZELF in feite uitermate pijnlijk zijn:
– electrocutie is extreem pijnlijk (vraag maar aan patiënten die geroosterd zijn aan een hoogspanningskabel, of ter-dood-veroordeelden in de VS die nog bij bewustzijn bleven terwijl hun brein tot 60 graden Celsius werd gekookt),
– vergassen is extreem pijnlijk, er worden heden ten dage meerdere vergassingsmethoden binnen de verschillende sectoren gebruikt, bij de meeste komt het erop neer dat de dieren sterven agv verstikking door tekort aan zuurstof wat het gevolg is van de ademnood welke optreedt door het stapelen van koolstofdioxide. Hier een goed leesbare link van het Wetenschappelijk Comite van het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen (Belgie), welke methoden heeft geëvalueerd in het kader van het bestrijden van aviaire influenza http://www.favv.be/wetenschappelijkcomite/adviezen/_documents/ADVIES06-2010_NL_DOSSIER2009_33.pdf
– een pin door het hoofd is extreem pijnlijk, het is absoluut geen verdoving zoals dit woord impliceert, het is gewoon een methode om die dieren zonder al te veel effort motorisch uit te schakelen. Of zijn er mensen die denken dat een pin door het hoofd een niet-pijnlijke procedure is? Hoe lang zou dat dier tijdens en na de procedure nog pijn lijden?
Je kan deze methoden dus niet ‘verbeteren’, pijn is inherent aan deze technieken. Pas enige tijd na het toepassen van deze technieken treedt het ‘verdoofde’ effect op, dan heb je namelijk een halfdood/dood beest welke inderdaad waarschijnlijk minder perceptie in welke zin dan nog over heeft.
De meeste studies doen geen onderzoek naar deze zogenaamde verdovingstechnieken en de pijn die deze procedures zelf veroorzaken. Er zijn tal van kanttekeningen te plaatsen bij het gebruik van deze technieken an sich, het pdfje wat ik hiervoor plaatste benoemt enkele hiervan in het kader van de bestrijding van aviaire influenza.
Het enige ook wat enkele studies hebben gedaan is het tijdens de slacht zelf vergelijken van mogelijke pijn (breinactiviteit), waarbij ze verdoofd versus onverdoofd hebben vergeleken. Dus de geleden pijn ten gevolge van de verdovingstechnieken zelf komt nergens ter sprake. Het is een oneerlijke vergelijking om dieren die al half dood zijn te vergelijken met dieren die nog springlevend voor je staan, zonder dat je kijkt naar hoe die eerste groep uberhaupt halfdood is gemaakt.
Doodgaan doet pijn, een dier de laatste adem ontnemen doet pijn, je hierover illusies aanmeten is jezelf voor de gek houden. Het enige wat het meest-diervriendelijke is is een snelle, vakkundige en individuele aanpak. Helaas kan onze industrie onze consumptiezucht niet aan op deze manier, het moet en masse, het moet vlug vlug vlug en zo kosten-efficiënt mogelijk, niks geen dierenwelzijn.
Mark Zuckerberg volgt het debat in NL op de voet ;)
http://www.joop.nl/groen/detail/artikel/zuckerberg_eet_alleen_dieren_die_hij_zelf_slacht/
Hee mo, jij was toch een tijdlang lijstduwer voor de Pvdd? Kon je mevrouw Thieme niet overtuigen met je verhaal hierboven?