Je bent gezond en hebt een bepaalde routine in je leven. Iedere dag weer, je staat op, doet de rituele wassing, gaat bidden, ontbijten, kleedt je aan en je gaat de deur uit. Fris en fruitig een nieuwe dag tegemoet. Op een dag gaat het allemaal niet zo soepel meer. Je bent oververmoeid ondanks de nachtrust die je hebt gehad en allerlei andere symptomen geven aan dat het niet zo goed met je gaat.
Kort geleden was bovenstaande dus op mij van toepassing. Het lichaam, complex en zeer fascinerend. Het mooie aan ons ‘systeem’ is dat als het genoeg is, het zichzelf in bescherming neemt. “Nou is het welletjes, als jij niet uit je zelf gaat checken wat er loos is dan ga je maar op veilige modus werken.” We weten allemaal hoe goed dat gaat. Niet dus.
Ik had een bloedtransfusie nodig in een vreemd land. Soms heb je het gewoon niet voor het zeggen en dan wordt er voor je beslist. Ik zal eerlijk zijn, soms sta ik er absoluut niet bij stil dat ik dankbaar moet zijn voor mijn gezondheid. Op zich wel goed zo’n herinnering. Het laat je toch realiseren, dat dit alles maar tijdelijk is en om te voorkomen dat bepaalde zaken in het leven te vanzelfsprekend worden.
Degenen die het mogelijk hebben gemaakt dat ik mijn dosis bloed heb ontvangen om weer normaal te functioneren, ben ik eeuwig dankbaar. Mocht mijn gezondheid het toelaten dan ben ik zeker bereid om zelf ook bloed te doneren. Maar niet alleen de mensen die bloed doneren verdienen een daverend applaus en de daarbij behorende waardering; dit geldt ook voor de mensen die bereid zijn om organen te doneren. Ik zeg dit niet omdat ik zelf al bijna twee jaar orgaandonor ben, maar omdat ik vind dat iedereen die gezond is en zelf ook gebruik zou willen maken van een orgaandonatie, een donor moet worden.
Een aantal familieleden en vrienden vindt dit vreemd en volgens hen mag dit niet van ons geloof. Als je iemand zijn of haar leven kan redden, hoe kan orgaandonatie dan slecht zijn? Hoe kan dat dan zogenaamd haram zijn?
Hoewel er nog steeds mensen zijn die het nodig achten om mij om te praten, heb ik het volgende aan hen te melden. Wees realistisch mensen, want als puntje bij paaltje komt, willen we allemaal wel een orgaan als dit ons langer in leven houdt. Zoals Shuykh Hamza Yusuf het zo mooi heeft verwoord: de mens zal altijd meer willen hebben en langer willen leven, dan voor hem of haar is voorbestemd. Laten we deze prachtige gunst van Allah (swt) met z’n allen omarmen en optimaal gebruik maken van dit geweldige gegeven.
Alleen al om het volgende Vers uit de Quran zouden we met z’n allen gretig naar een kans moeten grijpen om dit te kunnen realiseren.
‘En voor hem, die iemand het leven schenkt, is het alsof hij aan het gehele mensdom het leven heeft geschonken.’ (Quran 5:32)
Een vorm van liefdadigheid waar je na je overlijden nog profijt van hebt.
Wie op dit moment nog steeds twijfelt, raad ik aan om naar de website van de Nederlandse Transplantatie Stichting te gaan, waar uitleg wordt gegeven over Islam en orgaandonatie naar aanleiding van een conferentie die in 2006 is gehouden waar moslimgeleerden en verschillende imams over dit onderwerp in debat zijn geweest. Met als conclusie dat de meerderheid van de schriftgeleerden in Islamitische landen hebben aangegeven dat er geen belemmering bestaat voor orgaandonatie.
Daarom wil ik iedereen oproepen om hier aan gehoor te geven. Doneer wat je kan en waar jij je prettig bij voelt.
Want in alle eerlijkheid als er iemand komt te overlijden vanwege de gigantische wachtlijsten dan zijn we allemaal medeverantwoordelijk.
9 Reacties op "Complex, fascinerend en te vanzelfsprekend"
Ben blij dat het alhamdouillah weer goed met je gaat. Zelf sta ik er ook niet elke dag bij stil. Ik heb vaak overwogen om orgaandonor te worden, maar het word me steeds weer afgeraden. Vele discussies over of het nou wel of niet haram is heeft mij nog niet helemaal kunnen overtuigen om toch 100% achter mijn besluit te staan. Maar als ik dit zo lees mel, dan voel ik me toch heel schuldig. Bedankt voor je het plaaatsen van je artikel, want dit doet me zeker weer over orgaandonatie nadenken.
Liefs
Koran 5: 32:
Deswegen schreven Wij de kinderen Israëls voor, dat wie ook een mens doodt, behalve wegens het doden van anderen of het scheppen van wanorde in het land, het ware alsof hij de gehele mensheid had gedood, en voor hem, die iemand het leven schenkt, alsof hij aan het gehele mensdom het leven heeft geschonken.
Misschien moet je niet alles letterlijk nemen in de koran. Want zo fraai is dat vers nou ook weer niet. Het begint immers met het stellen van uitzonderingen. Bovendien is het niet voor moslims bedoelt maar voor joden, kinderen Israëls. Dus als iemand gedood wordt die geen moslim is, is er geen probleem. Noch als er iemand gedood wordt om wanorde te stichten in het land. De talmoed kent overigens ook een dergelijke uitspraak, met dezelfde bedenkingen. Verder geheel eens met het artikel.
Ik zou zelf zeggen: wie een mens redt, redt zijn of haar eigen menselijkheid. En misschien nog dat van een paar anderen. Is minder hoogdravend…
Goed artikel
Het is goed dat onder moslims door moslims hier aandacht aan gegeven wordt
Het schijnt op een of andere reden moeizaam te zijn onder moslim om organen te doneren.
Geen geregistreerd donorschap dan achter aan de rij, degenen die dat wel al voor een lange tijd zijn moeten m.i voorrang krijgen bij het ontvangen van een donor orgaan.
Orgaandonatie is naar mijn weten niet haram maar evenmin krijgen ze niets van mij.
Altijd maar janken over radicale moslims, maar als ze onze organen willen hebben dan moeten we ineens wel de Quran tot de letter naleven.
Prima Izz,
Ik denk niet dat de wereld behoefte heeft aan een radicale nier of een bekrompen long. Verklaar jij dan ook dat je niets zult ontvangen?
Nee.
Mooi stuk!
Als je bloeddonor wordt, overweeg dan ook om je in te laten schrijven als stamceldonor: stamcellen kunnen het leven redden van, bijvoorbeeld, leukemiepatiënten, en op dit moment staan er veel te weinig mensen in het register. Een beenmergtransplantatie heeft alleen zin als de patiënt op dat moment kankervrij is, maar omdat het zo moeilijk is om een match te vinden komt het voor dat de chemotherapie goed is aangeslagen, maar dat de kanker alweer terug gekomen is voordat er een passende donor is gevonden. Hoe meer mensen er in het register staan, hoe makkelijker het zal zijn om donoren te vinden. Als je een match bent kost het je een dagje ziekenhuis en een beetje pijn, maar je kunt er iemand’s leven mee redden.
Wie KAN en MAG geven en dit toch NIET doet, die behoort ook NIET, never nooit niet, te kunnen mogen ontvangen! Als je volgens je geloof wel mag ontvangen, dan is er dus ook niks op tegen om te doneren, wie moeten er immers anders doneren ter ontvangst van diegene? Dus die kromme beredenering van sommige geloofsgenoten kan met dit simpele sommetje al onderuit worden gehaald. (Tesamen met alle medische, ethische, religieuze overwegingen die al eerder door geleerden zijn aangedragen)
@Izz
“Orgaandonatie is naar mijn weten niet haram maar evenmin krijgen ze niets van mij.”
Evenmin (synoniem ook geen, en niet, en ook niet, noch etc) gevolgd door een ontkenning leidt volgens mij tot een bevestiging? (evenwel, nochtans zou hier correcter zijn) Dus ze krijgen alles van jou… hehehe… Your heart is speaking out, let it free, let it free, let it freeeee!
Goed geschreven. En dit onderwerp kan niet genoeg aandacht hebben in de Islamitische gemeenschap.
Wat mij heel erg stoort is dat er best veel hypocrisie is onder Moslims. Ontvangen vinden ze niet erg, maar doneren ho maar! Beetje krom!
Ik ben zelf 7 januari getransplanteerd en ik ben er heeeeel erg dankbaar voor.
Om je een beetje een idee te geven wat het met iemand doet, moet je eens een ff mijn blog bezoeken : http://sdotone.wordpress.com/2011/01/24/wow-een-nieuwe-nier-deel-1/