Mohammed Cheppih is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl en bericht met terugwerkende kracht over een van zijn vele reizen:
Bij Libanon heb ik een dubbel gevoel. De laatste keer dat ik er was (drie jaar geleden) was ik er heel kort en toen was het best veilig en rustig. Op 14/02/2005 kwam daar verandering in. Rafik Al Harriri, de premier van dat moment en de machtigste man van Libanon werd door een bomaanslag om het leven gebracht. Beirut verloor weer haar onschuld nadat ze het terug had gewonnen na een burgeroorlog die niet minder dan 15 jaar duurde! Nog steeds kwam je gebouwen tegen die vol met gaten zaten van beschietingen tijdens deze burgeroorlog. Na de aanslag op Harriri moest Syrie, dat het land jarenlang had geregeerd eruit. Zo ontstond er een haat-relatie met Syrie nadat het jaren een haat-liefde verhouding was geweest.
Beirut: Het Parijs van het Midden-Oosten, met een prachtige beach en de vele sjieke winkels. Ik vergelijk het meer met Monaco, in mijn ogen een beetje copy-paste.
Van Beirut kun je heel moeilijk ‘hoogte krijgen’; Van buiten een mooie stad met alles erop en eraan, maar van binnen een verrotte stad. Geen orde, geen structuur, geen veiligheid, in één woord: Chaos.
Hier zag je het tegenovergestelde van Damascus. Mensen hebben een tijdje alles behalve naast elkaar kunnen leven, sterker nog ze hebben elkaar moeten bevechten. Zo stonden bij één van de burgeroorlogen de Christenen en Israeliers aan één zijde en de Moslims aan de andere zijde, terwijl ze van dezelfde bevolking waren. Ook is er een tijdje een oorlog geweest tussen verschillende moslim-groeperingen onderling, zoals tussen de soennieten en de sjiieten.
Één ding is zeker, ik voel me hier niet echt op mijn gemak en dat is iets puur gevoelsmatig. Zo voel ik me in Damascus elke keer weer op mijn best en 90 km naar het oosten voel ik me verschrikkelijk, terwijl ik er nog maar net ben. Natuurlijk zijn hier ook veel positieve dingen, zoals het lekkere eten, maar dat is niet voldoende om van een plek te houden… alhoewel, in mijn geval… :-)
Ik heb nog een paar dagen voordat ik terug kan naar Damascus en dan weer naar Nederland. In de tussentijd moet ik hier mijn tijd vol zien te maken en vooral niet vergeten waarom ik hier ben gekomen: Het vluchtelingenkamp bezoeken en dan de conferentie.
Er ging heel wat door me heen onderweg naar de verschillende kampen. Ik werd wakker geschud toen mijn chauffeur zei dat we nu reden over een straat, die ‘de straat van de slachterijen’ heette. Hij vertelde me dat hij zelf op dat moment ongeveer 18 jaar oud was en in het kamp verbleef en dat deze weg op dat moment vol lag met lijken. Hij had het over 5000 lijken die over elkaar heen lagen. Daar zijn echter verschillende versies van: Sommigen hebben het over 800 doden, anderen over 5000, maar het meest waarschijnlijke is dat het rond de 3500 waren, waarvan de meesten ongewapende vrouwen en kinderen. Deze slachting vond plaats op 16 september 1982 en werd gepleegd door de Zuid-Libanezen (Christelijke millities) in samenwerking met buurland Israël.
We waren inmiddels het kamp binnengereden, de meeste families wonen hier al sinds ze in 1948 uit hun moederland Palestina waren geschopt. Sommigen wonen in afgebroken huizen, anderen in zelf in elkaar geknutselde huizen van platen, maar toch lijken de meesten nog relatief gelukkig en hoor je niemand klagen.
Bij het volgende kamp, dat bekend staat als zeer luxe, reden we onder een spinnenweb van draden en waterslangen door, dat bleek de water- en elektriciteitsleiding te zijn. Terwijl wij door de kampen heen reden, was onze aandacht bij het nieuws, niet meer dan 100km naar het Zuiden in Palestina. En daar draait het hier allemaal om, het nieuws haalt je gewoon in.
Ik had bijna het gevoel dat deze mensen het erg goed hadden, ondanks de situatie waarin ze zich bevonden, in vergelijking met de situatie in Palestina. Het nieuws toonde welke hoogte de vijandigheid dit keer weer had bereikt: Ondanks alle afspraken had Israël een elektriciteitsstation in Gaza gebombardeerd, waardoor 900.000 bewoners van Gaza per direct zonder elektriciteit zaten. En ik zag de beelden, die me heel erg veel pijn deden: En oudere man die aan een ademhalingsapparaat zat en dit niet meer kon, omdat er geen elektriciteit meer was. Omdat hij geen geld had voor een generator, waren zijn dagen dus geteld. En dan wil ik het niet eens hebben over de belachelijke actie dat Israël een groot deel van het Palestijns parlement (waaronder acht ministers) midden in de nacht heeft gekidnapped en die sindsdien vastzitten.
Ik word hier zo moe van en wil nu niet weer hetzelfde verhaal afsteken, mijn mening over de hele situatie is wel bekend. Ik heb gemerkt dat velen op deze weblog maar al te graag gebruik maken van de gelegenheid om hun frustraties te uiten over zulke onderwerpen, maar kunnen we ook een discussie voeren waar we met z’n allen iets aan hebben? Anders worden we straks weer door de moderators beschuldigd van onvolwassenheid. Ik denk dat we met z’n allen onze tijd veel beter kunnen gebruiken: Zoeken naar oplossingen!
Want is er nou echt niemand die Israël een halt kan toeroepen en beide partijen aan de tafel dwingen om tot een oplossing te komen? De oplossing om in ieder geval het geweld te staken, kan zijn om een internationaal leger in te stellen, die bewaakt dat beide partijen hun afspraken nakomen! De Palestijnen zijn hier al eerder mee akkoord gegaan, maar helaas staan de Israëliërs hier weer negatief tegenover. De Internationale gemeenschap verkiest liever de stilte, vele loze beloften en veroordelingen.
Ik zal hier later nog op terugkomen en op wat ik hier allemaal heb meegemaakt en natuurlijk over de conferentie.
Mohammed Cheppih staat bekend om zijn uitgesproken mening. Momenteel houdt hij zich bezig met de Palestijnse zaak.
12 Reacties op "Cheppih goes Libanon"
ff een paar opmerkingen:
1.De maatschappelijke structuur in Libanon, en dan met name Beirut, is gestoeld op geld en macht/vriendjespolitiek.
Dus chaos is het niet.
Men weet precies wat wél en wat niet kan.
2. De Libanese oorlog kan men niet afdoen als moslims aan de ene kant en christenen/israeli’s aan de andere kant.
Grieks-orthodoxe christenen bijv. vochten mee met de moslims.
Alawieten kozen vaak de kant van de Christenen etc etc.
Er waren ontelbare allianties die met de dag veranderden.
3. De SLA ( Zuid-Libanezen) waren geen christelijke milities maar gemengde milities. Pas aan het eind werd het bijna volkomen christelijk toen Hezbollah met een amnestie-regeling kwam voor de vele shi’itische militieleden
En dat was het wel :)
Geniet iig van je verblijf in de Sin & Library City van het Midden-Oosten
@ Cheppi
De oplossing voor het conflict in het Midden Oosten heb je zelf in de hand. Als je stopt met je eenzijdige verontwaardiging en daarmee dus ook schuld durft te leggen bij de Palestijnen die onschuldige burgers een enkeltje hemel bezorgen, dan is er pas een dialoog over dat onderwerp mogelijk. Steevast gijzel je dat conflict om de ‘moslim’ als het slachtoffer van de wereldpolitiek neer te zetten terwijl de misstanden in het Midden Oosten die veroorzaakt worden door moslims zeker niet verwaarloosbaar zijn. Ik verwijs bijvoorbeeld naar de rellen in Gaza en op de Westerlijke Jordaanoever naar aanleiding van cartoons in Denemarken die ervoor zorgde dat notabene de autochtone Palestijnse Christelijke bevolking het slachtoffer werd van haat, agressie en erger het moeten begraven van familieleden.
Libanon is een voorbeeld waar dergelijke conflicten in externis toe kunnen leiden. Langs religieuze lijnen zijn diepe scheuren ontstaan die tientallen jaren nodig zullen hebben om te helen. Terzijde: de bewering van voorgaande dat Grieks-Orthodoxen meevochten met moslims klopt zeer zeker niet. In algemene zin klopt de bewering dat moslims aan de ene kant en een coalitie van Israeliers en Christenen aan de andere kant de twee strijdende partijen waren. Neemt niet weg dat die geschiedenis een leerzame zou moeten zijn.
Het zoeken naar oplossingen is onmogelijk als je dit conflict puur als propaganda voor je eigen agenda blijft misbruiken. Dat geldt zo op wereldschaal en dat geldt zeker ook als je woorden weer eens in de media verschijnen.
@ Patrick
Mag ik even duidelijk maken dat types als George Hawi een militie hadden opgericht (LCP) waarvan de leden voornamelijk Grieks-orthodox waren ( anders waren het shiieten) en meevochten met de LNM van Jumblatt ( en vaak ook samen met de soennieten) tegen de Maronitische milities.
Elias Attalah, een andere Grieksorthodoxe christen, had de leiding over de LNRF-militie die vocht tegen de Israelische invasie.
Ook dit was weer voornamelijk een grieksorthodoxe militie.
Men is het nu wel eens geworden dat men de Libanese burgeroorlog simpelweg niet af kan doen als moslims vs. christenen/israeli’s.
Dit geeft een ontrecehte weergave van de gebeurtenissen aldaar.
Ik raad u aan om “Coexistence in Lebanon” te lezen van Theodor Hanf. Wel een dikke pil maar een verhelderend werk over de feitelijke coalities en allianties tijdens de burgeroorlog
Cheppi
Bericht uit jouw paradijselijk Syrie
http://www.nu.nl/news/772344/20/Ontvoerde_Nederlandse_kinderen_vluchten_naar_ambassade.html
AMSTERDAM – Twee Nederlandse kinderen uit Oude Pekela, die indertijd door hun vader naar Syrië zijn ontvoerd, zijn naar de Nederlandse ambassade in Damascus gevlucht. De 12-jarige jongen Ammar en het 10-jarige meisje Sara, verblijven al anderhalve week dag en nacht in het ambassadegebouw.
“Ondanks alle afspraken had Israël een elektriciteitsstation in Gaza gebombardeerd, waardoor 900.000 bewoners van Gaza per direct zonder elektriciteit zaten.”
Het lijkt er ook op, dat er palestijnen zijn die raketten op Israel afschieten. Misschien heeft dat te maken met trots, of geloof, maar in het algemeen is een sterke(re) tegenstander uitdagen niet handig als je van de tegenstander vertrouwen nodig hebt.
Ik vraag me af of een palestijnse regering die Israel erkent en die grenzen afspreekt ooit door de palestijnen zelf zou worden vergeven. De Duitsers hebben de Weimarregering(en) nooit vergeven dat ze het dictaat van Versailles getekend hadden, druk of geen druk.
Voor vrede moet eerst vertrouwen. Dat krijg je niet met zelfmoordenaars met bommen en raketten. Een naar puntje aan het zwakker zijn dan de ander is dan het initiatief van jou uit moet gaan. De sterkere heeft daar geen interesse in. De westerse volkeren willen geen volk steunen dat aanslagen pleegt met zelfmoordenaars en raketten.
Verdraag, beid uw tijd en sluit vrede als u de sympathie der wereld heeft. Of doe een bliksemaanval vanuit alle buurlanden en drijf de Joden de zee in voordat de internationale gemeenschap kan ingrijpen. Hoe dan ook, de oplossing is niet binnen 24 uur voor handen.
Of doe een bliksemaanval vanuit alle buurlanden en drijf de Joden de zee in voordat de internationale gemeenschap kan ingrijpen.
Dat is een paar keer geprobeerd, reden waarom de palestijnen voor een deel uit Israel wegtrokken. Maar even zoveel keer mislukt en de komende keren zal het ook mislukken of op een wereldramp uitlopen.
Ik weet dat dat absoluut mislukt. Ik geef alleen de optie.
En als het weer eens mislukt, dan weet iedereen daar weer waar die staat. Een flinke ruzie daar klaart de lucht.
meneer Cheppih, bestaat uw website: steun Palestina nog? volgens mij niet, want ik kan deze niet meer opvragen…
Zal lekker zijn daar nu……….
(krijgen we dadelijk weer zo’n verhaal over de slechte joden)..
Ik hoop dat je ook gebruik maakt van de bruggen daar!
WAT WIL JIJ NOU ZEGGEN MET JE eenzijdide verontwaardiging, Patrick?!? KEN JIJ GOD? iS DIT WAT GOD WIL DAT ISRAEL DOET?!? ONSCHULDIGE BURGERS DODEN UIT LIBANON, CHRISTENEN, MOSLIMS, EUROPEANEN, zelds VN-MEDEWERKERS (EXPRES VOLGENS KOFI ANNAN). TSJA, IK BEN BLIJ VOOR JE DAT JE DAAR TOEVALLIG NIET WOONT, MAAR EIGENLIJK… HAD JE DAAR MOETEN WONEN OM MET EEN REALISTISCHERE MENING TE KOMEN DAN MET WELKE JE NU KOMT!
Alsof Israel geen extremisten zijn met hun geavanceerde wapens en streken. Zij mogen land jatten van anderen, anderen doden en ga zo maar door?
Conclusie: allebei kappen met die onzin, oorlog is niet het antwoord. Zonder dialoog komt niemand er!!! En wie er moet beginnen? Wat dacht je van de sterkste, Israel?!?
Sukkelland Israel wil alleen maar hebben, hebben en denkt eenzijdig, korte termijn, wat een dombo’s!!! ISRAEL WACHT STEEDS OP T MOMENT OM TOE TE SLAAN. ER WORDEN VERBODEN MUREN GEBOUWD, HANDJE KLAP GESPEELD, PALESTIJNEN WORDEN STELSELMATIG VERNEDERD EN ONDERDRUKT, WAT VERWACHT JE DAN WAT ER GEBEURT?!? LAAT ISRAEL MAAR EENS EEN KEER HAAR WELGEMEENDE EXCUSES AANBIEDEN EN MET HUMANE DIALOGEN KOMEN IPV DIT BESPOTTELIJKE OPTREDEN. ARROGANT DAT ZE ZIJN, NIET TE KORT ZEG!! EN DAN KLAGEN ALS DE PALESTIJNEN ZICH VERDEDIGEN. ISRAEL ROEPT DIT ALLES TOCH ECHT ZELF OVER ZICH UIT.
KWAAD MOET JE NOOIT MET KWAAD VERGELDEN, MAAR GOED DAAR KOMEN ZE TOCH NIET MEER ACHTER, 20 JAAR HAAT-EN-NIJD VLAK JE NIET IN 1 DAG WEG.
Beste Mohammed,
je stuk schrijf je alsof je moedeloos begint te worden. toch heb je wel een sleutelwoord erin staan die ik zou willen ombuigen naar een positieve uitgangspunt. Volwassenheid. Als je in het nu leeft dan weet je dat alles een bestemming heeft en dat je ook kunt kiezen. dat wat je creeert zal je ook te zien krijgen. stel nu dat deze zin een kern van waarheid in haar zou hebben. Zou het dan kunnen zijn dat een groot deel van de oplossing ligt in het herinneren van de waarden van het leven. Volwassenheid is je eigenheid herkennen, erkennen en leven. Zoals nu eigenlijk op een natuurlijke wijze in gang is gezet bij vele mensen. Het collectief zoals het zich in alle heftigheid laat zien is van voorbijgaande aard, Mohammed. Tenzij je wilt bijdragen aan het een herhaling. Als islamiet (of ontwikkelend mens) leer je van je verleden en creeer je een betere toekomst voor jezelf en de ander. Richt je op het goede en op de positieve dingen en laat die een bijdrage zijn aan de nieuwe voedingsbodem voor de mensheid. Dit is voor mij de realiteit en heeft een toekomst in zich. Het man en vrouw zijn is gewoon de sleutel naar de toekomst. Ik weet niet of je je bezighoudt met astronomie. Ik kan je zeggen dat islam echt echter aan het worden is maar wel vanuit een bewuste geest.
De vrouw zal ook in het oosten haar vrijheid en expressie als een natuurlijk gegeven gaan innemen. Wellicht is zij geen type die het bevecht maar wel zal innemen. Stel dat hierin een kern van waarheid zou zitten dan zou ze zeer gebaat zijn bij mannen die haar en haar islam met eer en eerbied uitdragen. Zodat zij zich veilig kan voelen in haar eigen land, huis en lichaam.
Als zij zich ontwikkeld en haar vrijheid ontvangt krijg je onherroeppelijk je herinnering terug. En er is wezenlijk iets nieuws gecreeerd. Want als je steeds hetzelfde doet, zal je steeds het zelfde resultaat krijgen en dat was toch net niet islam?
lieve groetjes