Voorpagina Algemeen, Gastarbeiders, Politiek

Bescherm de beschaafde wereld tegen Israël (deel 2)

Ata Kirat is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl

De ‘latere’ premier van Israël, Jitshak Shamir, beschouwde terreur als een onderdeel van de politieke strijd tegen de Britse overheersing in het verleden. De moordaanslag op de VN-bemiddelaar en de Britse minister Loyd Moyne was volgens Shamir, lid van de Stern-groep (terreurgroep) wat men noemt targeted killings. Israël spreekt zestig jaar later nog steeds over targeted killings en betreurt de dood van onschuldige burgers in Libanon en Gaza. Israël speelt de vermoorde onschuld.

Israël bombardeert rustig verder na het bloedbad in Qana met kans op nog meer onschuldige burgerslachtoffers. De leden van de Irgun lanceerden ruim een halve eeuw geleden terroristische aanslagen en plaatsten bommen in een groentekar op een Arabische markt in Jeruzalem. Zionistische terreurbewegingen hebben onnoemelijk veel slachtoffers gemaakt onder onschuldige burgers waaronder Arabieren, maar ook de Britten moesten het ontgelden.

Op 22 juli was het precies zestig jaar geleden dat de zionistische beweging Irgun van Menachim Begin het King David Hotel in Jeruzalem opblies met als resultaat 91 doden. Zoals Palestijnse zelfmoordenaars tegenwoordig verkleed gaan als orthodoxe jood en een volle bus instappen zo waren de zionisten destijds vermomd als Arabieren. Israël heeft de aanslag op het King David hotel onlangs herdacht als een glorieuze dag. Naar beschaafde Westerse maatstaven is dat gewoon een vreselijke terreurdaad. Israël verheerlijkt zelf terreur, maar bombardeert Gaza en Libanon om zogenaamd terreur te bestrijden.

De Israëlische lezing dat de Hezbollah verantwoordelijk is voor de Israëlische luchtaanval en het daaropvolgende bloedbad in Qana is triest en ziek voor woorden. Israëlische militairen bewegen en ‘schuilen’ zich voortdurend onder ‘onschuldige’ Israëlische burgers in drukke winkelstraten, restaurants en lijnbussen. Maar als een Palestijn zich opblaast te midden van hen om de moordmachines van het IDF te raken, dan spreken velen over een vreselijke terreurdaad.

Israël jaagt met Amerikaanse wapens en spoedleveringen Libanese burgers over de kling en Israël heeft ruim drie duizend Palestijnen gedood sinds de Tweede Intifada. Als we Israël moeten geloven is het geoorloofd om burgerdoelen te bombarderen, omdat terroristen opereren vanuit woonwijken en schuilen tussen de burgers. Vanuit die optiek kunnen we overal in de wereld een bommentapijt neerleggen. Het is werkelijk te zot voor woorden.

Israël devalueert zienderogen de normen en waarden van de Westerse beschaving. Zo’n land verdient geen steun, maar sancties. Israël bombardeert als een dolle stier alle belangrijke vlucht –en toegangswegen, bruggen en centrales, legt het communicatieverkeer plat om vervolgens pamfletten te verspreiden, dat Libanese burgers hun huis en haard moeten verlaten en het ‘oorlogsgebied’ moeten ontvluchten. De arme burgers konden geen kant op en zaten als ratten in de val.

Geen weldenkend mens gelooft dat de Israëlische agressie iets van doen heeft met zelfverdediging of met de internationale strijd tegen het terrorisme. Waar Israël maar al te graag op mee wil liften. Heeft u er wel eens over nagedacht waarom de staat Israël een PR –en marketingbureau in de arm heeft genomen. In ieder geval niet om Jaffa-sinaasappelen aan de man te brengen.

Israël probeert altijd de waarheid naar zijn hand te zetten. Een negentienjarige soldaat wordt neergezet als een onschuldige jongen. Een Israëlische reservist zou een familie hebben en de 1,3 miljoen burgers in het noorden van Israël hebben geen leven meer. De Palestijnen hebben al veertig jaar geen leven meer door de Israëlische bezetting. Leven al veertig jaar onder onderdrukking. Het is een grote Israelische poppenkasterij. Ik ben boos en teleurgesteld op de internationale gemeenschap. Ik ben verdrietig, maar boven alles voel ik mij machteloos. Op de eerste plaats als vredelievende mens, als burger en pas op de laatste plaats als moslim.

Ik draai mijn hoofd weg als ik de beelden zie van de verwoestingen in Qana. Zoveel onrecht kan een mens toch niet verdragen. Waarom heeft de Nederlandse regering tot nu toe helemaal niets van zich laten horen en de misdaden van Israël in Qana veroordeelt? Zijn dat geen mensen in Qana, zijn het levenloze poppen die worden opgegraven en weggedragen onder het puin vandaan? Dode kinderen die worden weggedragen door hun gewonde vaders en moeders en medewerkers van het Libanese Rode Kruis, die de kinderlijke onschuld hebben zien sterven in hun armen.

Ik zie kinderloos speelgoed bedolven onder het puin als de stofwolken wegtrekken en verwrongen staal uit kapotgeschoten betonnen constructies in de lucht steken. Het leed en verdriet van ontroostbare mensen, die alles wat hun dierbaar is buiten hun schuld om hebben verloren in één klap. Dat heeft mij diep geraakt. Ik word daar kotsmisselijk van. Ik bal mijn vuisten en ik schrei als een klein kind, en sla mijn vuisten blauw op de leuning van de bank.

Wat kan ik doen tegen zoveel onrecht als mijn beschaafde wereld stille getuige blijft en de internationale gemeenschap blijft zwijgen en Israël héél ver mag gaan omwille van het verleden. Is er dan niemand in deze beschaafde wereld, die de Amerikaanse en Israëlische agressie een halt kan toeroepen? Veel Nederlandse politici doen het in hun broek en schijten zeven kleuren van angst als ze Israël moeten veroordelen. Nederland loopt voorop als landen als Irak, Syrië en Iran veroordeeld moeten worden, maar helemaal achteraan waar het om Israël gaat.

Jan Marijnissen, de leider van de SP, heeft veel kritiek geoogst met zijn opmerking door het geweld in het Midden Oosten te vergelijken met het Nederlands Verzet. Waarom mag die vergelijk niet gemaakt worden, omdat het niet klopt of omdat hij dichter bij de waarheid zit dan wij willen accepteren? Een Hans van Baalen mag met zijn bolle toeter en zijn roze wangetjes op tv. Hij betuigt openlijk zijn steun aan Israël op een pro-Israëlische demonstratie en in een uitzending van Nova. Onze lieve Hans was begin deze week nog in Israël op uitnodiging van het Europees Joods Congres.

Het is maar dat u het weet. De Nederlandse regering moet het bloedbad in Qana, waar 54 burgers zijn vermoord, waarvan 37 onschuldige kinderen door het geweld van Israëlische leger, nog STEEDS veroordelen. Welkom in de Haagse wereld van beschaving!

Belangrijke om te weten:

Uit cijfers van de Israëlische autoriteiten en Israëlische mensenrechtenorganisaties blijkt dat er in totaal 20.420 gevangenen Palestijnen in Israëlische gevangenissen zitten. Tussen de 8085 en 9493 van hen zijn zogenaamde ‘veiligheidsgevangenen’. Ze zijn gearresteerd of veroordeeld op verdenking van terreuractiviteit tegen Israël. Onder de veiligheidsgevangenen zijn 126 vrouwen en 298 jongeren onder de 18. In totaal 765 van deze gevangenen zitten in zogeheten administratieve detentie. Een omstreden vorm van hechtenis, waarbij gevangenen vaak jarenlang, zonder enige vorm van proces worden vastgehouden.

is columnist voor o.a. www.dejongejournalist.nl. Hij is van Turkse origine, maar geboren en getogen in Nederland en ook hij blijft hier! Hij schrijft meestal over hete politieke hangijzers, waar politici ons niet altijd het fijne van vertellen


Ata Kirat

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van de WBH Redactie