Voorpagina Maatschappelijk, Politiek

Handweigeraars en zittenblijvers

Moslims, die respect hebben voor Allah en de heilige Profeet (vzmh), kunnen niet ongeïnteresseerd blijven als een moslim als Mohammed Enait zijn negatieve stempel blijft drukken op de al uiterst negatieve beeldvorming over de islam in dit land. Het moet vanzelfsprekend zijn dat moslimadvocaten ook respect hebben voor de rechterlijke macht. En dat zij in het debat pleiten de fundamentele scheiding tussen kerk en staat in stand te houden.

Enait, onlangs beëdigd als advocaat, weigert niet alleen vrouwen consequent een hand te geven, maar blijft ook op zijn stoel zitten als rechters de zaal binnenkomen. Aangezien het mij aan enige achtergrondkennis ontbreekt of Enait misschien last heeft van een hernia, ga ik er vooralsnog vanuit dat het een grote minachting is om een ongeschreven regel niet te executeren.

Enait zelf stelt dat alle mensen gelijk zijn voor de islam en dat hij daarom niet kan opstaan voor anderen. Daarmee geeft Enait een voor mij volkomen onbekende uitleg aan de beroering die is ontstaan door zijn vreemde manier van handelen. Waar de Rotterdamse handweigeraar Enait eerder ook op mijn bijval kon rekenen, al was het tot op zekere hoogte omdat orthodoxe joden vrouwen ook geen hand geven, heb ik veel minder sympathie voor zijn laatste actie.

Zijn laatste actie valt in de categorie domme impulsieve acties van een intelligente man. Laten we hopen dat Enait is blijven zitten zodat hij zijn krachten kan sparen om het vasten niet te breken tijdens de heilige maand Ramadan. Ik heb genoten van de semi-poëtische zinnen die Enait formuleerde in zijn redekaveling met Nova’s Clairy Polak, maar heb weinig begrip dat een jonge, hoogopgeleide moslim zijn gelijke denkt te herkennen in een onafhankelijke rechter. Daarvoor heeft Enait te lang in de collegebanken gezeten.

Rechters hebben een bijzondere, verheven positie verworven in onze seculiere samenleving en oordelen deskundig, mag ik althans hopen over het lot van medeburgers die in de fout zijn gegaan. Als net beëdigde advocaat zou Enait veel beter moeten weten. Of hij heeft de verkeerde professie gekozen. Hij komt nu over als een verwarde imam die prompt zitting heeft genomen in de rechtszaal, maar zich had voorgenomen het vrijdaggebed in de moskee te leiden.

Het is niet zozeer een kwestie van gangbare praktijk dat een moslim blijft zitten of opstaat voor een rechter, maar het heeft er alle schijn van dat het heeft te maken met de fundamentele discussie die hieraan ten grondslag ligt. Namelijk of Enait de niet-islamitische rechtbank erkent als zodanig en de uitspraken van de rechterlijke macht respecteert. Dit kan nooit enig onderwerp van discussie zijn in een rechtsstaat als de onze. Het is een grote rechterlijke dwaling van de Rotterdamse rechtbank dat zij hier zware concessie aan doet.

Nog kwalijker is het dat politici als Wilders dit incident zullen aangrijpen om de angst tegen de islam verder te voeden bij zijn politieke achterban(g). Wilders zal zijn kiezers vertellen dat de (radicale) islam is binnengedrongen tot in de Nederlandse rechtszalen. Ik spreek niet graag in de wij-vorm, maar staat u mij even toe om dat nu wel even te doen.

Mijn boodschap is op de eerste plaats geadresseerd aan moslims en, niet onbelangrijk, aan niet-moslims in dit land bij wie de angst voor de (radicale) islam er goed in zit. Wij moslims, kunnen het ons niet (meer) permitteren dat het debat over de islam in Nederland wordt gegijzeld door handweigeraars en zittenblijvers. Aan de autochtone bevolking wil ik vragen om niet gelijk de kant van Geert Wilders te kiezen, omdat deze moslimadvocaat het verschil tussen een moskee en rechtbank niet kent.

Moslims, sta op en verdedig uzelf en de Nederlandse waarden!

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van de WBH Redactie