Voorpagina Maatschappelijk

(Generaal) Pardon?!

Ondanks het feit dat er (ongeveer) 16 miljoen mensen in Nederland wonen, weet ik dat er 26.000 mensen zijn die zich verlaten en alleen voelen. 26.000 personen, gezichten, zielen. Ze huilen om wat ze niet kunnen zeggen en niet weten wat ze moeten doen.

Ergens in dit land der verloren hoop en vermiste harten,  dat ooit de vermoeide, armen, de gevluchte en de vervolgde, verwelkomde, herbergde en ze van een toekomst voorzag. 26.000 identiteiten, nu in kampen of tijdelijke verblijfplaatsen, ver van het lot “thuis”, uren/dagen/nachten/weken/maanden voor ze lekker kunnen slapen. Met niemand om te praten, nergens om heen te gaan. Maar ZELFS in deze miserabele toestand leven ze, geloven ze, hopen ze en dromen ze…

Ik zou mijn schouders ophalen als het me geen pijn zou doen. Ik zou de andere kant op kijken als het me niets kon schelen. Ik zou er niet over praten als het me onbewogen zou laten.

Ik zou wensen dat sommige mensen eens de moeite zouden doen om het leven en/of de wereld vanuit een ander perspectief te zien en eens overdachten hoe ze ongegeneerd het lot van ander bepalen. Ik kan niet anders dan me af te vragen: Wat is erger? Hun angstgevoel of "haar" schuldgevoel. Ik ben bang dat deze ijzeren vrouw met beide onbekend is.

Gelukkig heb je nog altijd organisaties waarbij het moraal niet samen met Nederland naar de bodem is gezonken. Je hebt steun waar je om vraagt en steun waar je niet om vraagt, maar ook steun die gewoon verschijnt, waaronder Plakken voor Pardon.nl

Aftellen tot het Pardon.nl
Generaal Pardon NU.nl (4 november manifest)

Hopelijk ontkomen deze 26.000 nummertjes aan De Vloek en krijgen ze een kans om gerust adem te halen en op te starten. Hun wens, mijn boodschap, ons gebed.