Mohammed Benzakour is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl.
Afgelopen donderdagmiddag zette ik de laatste puntjes op de i (voor mijn voordracht ‘BOS IS NOOIT BOOS’; een discussie met Wouter Bos in Rotterdam) toen de telefoon ging. Netwerk. Of ik een reactie wilde geven op Rita Verdonk die op radio had gezegd dat ze haar boerenbest ging doen om imam Fawaz het land uit te zetten. (lang geleden, rond Submission, had deze muzelman Allah gesmeekt om Hirsi Magan en Van Gogh door een bliksemschicht te laten treffen. Mohammed B., een ongeduldig typetje, vond de bliksem te lang op zich laten wachten. Maar Justitiefraudeur Hirsi Magan, zij kwekt en huppelt nog vrijelijk rond onder de naakte hemel)
Ik vroeg Netwerk of het soms verkiezingstijd was? Ja, beaamde de redacteur. Toen verklaarde ik dat dit vertrouwende PR-kunstje de islam veel winst oplevert. Waarom? Wel, zeg mij wanneer in de geschiedenis werden moskeegebeden gericht tot Allah serieus werden genomen door atheïstische bewindvoerders?
Want bange Verdonk dacht natuurlijk: stel nou dat die Allah écht bestaat én stel dat Hij op goede voet staat met Fawaz én dat Hij inderdaad te porren is voor een flitsend vriendenklusje.. Tja, een minister moet nu eenmaal anticiperen en daadkracht tonen, dat hoort bij het takenpakket. Maar helaas vergat Rita één ding: bij Allah is alles mogelijk; ook vanuit Syrië is een bliksem bestellen.
Toen hing ik op.
Mijn voordracht, onder het twinkelende oog van Wouter Bos, begon met de opmerking dat ik heimwee had naar Pim Fortuyn. Als ik de stoet doodgecoachte grammofoonplaten deze dagen aanhoor, betrap ik mijzelf op een diep verlangen naar de kale relnicht. De man die op die legendarische avond (6 maart 2002) alle lijsttrekkers – van Dijkstal tot Melkert – acuut deed verschrompelen tot stotterende Kabouter Plops.
Weet u wat het geheim was van Pim? Niet zijn mooie pakken of zijn dikke stropdas, niet zijn sigaar, hondjes, villa, Daimler, niet zijn charisma of humor. Zelfs niet zijn hang naar Marokkaanse jochies. Neen. Zijn grootste succesfactor heet: woede. Hoe bagger ook soms zijn analyses, zijn toorn en verbolgenheid waren puur en delicaat. Weliswaar alles mooi verpakt in theater en vileine humor, maar het bleef een 14-karaats emotie. Over Wilders, Verdonk, Bolkestein, Pastors, Eerdmans en al dat andere onbesneden schuimbektuig zwijg ik.
Maar Wouter Bos? Wouter heeft één groot mankement: hij is nooit boos. In tegenstelling tot Drees en Den Uyl ontbreekt bij hem de overtuiging en furieuze verontwaardiging. Altijd maar die glimlach rond de mondhoeken. Altijd maar die speelse twinkeling in de ogen. Ogen die niet gericht zijn op de volkse frustraties maar op de eindeloze peilingen en barometers van NOVA, RTL, BNN, Maurice de Hond, NIPO-enquête, etc. Welke malloot is Wouters spindoctor? Zelfs als Balkenende hem ‘oneerlijk’ noemt, probeert Wouter boos over te komen, maar vergeefs. (Mark Rutte heeft er ook last van, maar die zit ideologisch fout, dus dat is een hopeloos geval).
Waartoe leidt deze gemaakte blijmoedigheid? Vooral draaikonterij. Eerst je ogen sluiten voor een links blok, maar nu de SP als een vuurpijl omhoog schiet, roepen: een links blok is geen gek idee! Eerst een Turkse kandidaat van je lijst schrappen omdat hij weigert ‘genocide’ te zeggen, maar nu vanwege de Turkse boycot (2 á 3 zetels) ineens sputteren dat ‘genocide’ misschien toch een ongelukkig woord is.
Natuurlijk, blijmoedigheid is een prettige eigenschap. Zeker in deze natte grauwe herfstdagen werkt een glimlach voor de camera als een zonnestraal in de huiskamer. Maar Wouter is politicus en geen zenboeddhist. Wouter is lijsttrekker en niet de Dalai Lama. Wouter is de baas van een sociaal-democratische partij in een land dat sociaal-democratisch aan de grond is genageld. De armoede, de voedselbanken, het klimaat, de Verelendung in de wijken (het was potjandorie een VVD’er, Winsemius, die de noodklok moest luiden over een ‘tikkende tijdbom’).
Maar Wouter, hij staat op de zeepkist op het marktplein van IJmuiden de schare lachend toe te spreken, terwijl op dezelfde marktpleinen in Bagdad en Uruzgan lichamen worden uiteengescheurd door bommen waaraan ook Wouters partij debet is. En als Libanon na twee gijzelacties wordt teruggebombardeerd naar de jaren 50 en de halve wereld van woede kookt, zegt Wouter doodgemoedereerd minister Bot na: ‘zelfverdediging’. En terwijl al veertig jaar lang de Palestijnen elke dag als luizen worden verdelgd spreekt Wouter Knessettaal: ‘veiligheid voor Israël’.
Maar o jee o jee als Amsterdamse jongeren radicaliseren en met de ruggen gaan staan naar deze samenleving en zijn politiek…
Bij de laatste gemeenteverkiezingen stemden moslims en andere exoten massaal op de PVDA. Ofschoon de meeste stemmen op de PvdA geen stem vóór de PvdA waren, maar tégen dit Kabinet, dacht Wouter lachend (alweer) rijk te worden. Vervolgens vergaloppeerde hij zich door te waarschuwen voor een ‘uittocht’ van autochtone kiezers. Laat ik vrolijke Wouter geruststellen: die uittocht komt er, heus. Maar dan van allochtonen.
Wel, ik was bijna klaar met m’n voordracht en wilde nog even terugblikken op het ‘excuus’-incident van Verdonk-Aboutaleb. Ik vroeg mij namelijk af welke politicus Aboutaleb op zijn beurt zal verwijten dat hij net zo hard als Verdonk de moord op van Gogh politiek misbruikte. Maar toen….toen werd ik ineens abrupt (midden in m’n zin!) afgebroken door de presentator, ene tariq yousfi. Een ongediplomeerde circusclown die liever met Wouter over het weer en Feyenoord wenste te praten. Ik stond perplex maar wilde geen scène maken.
Ik keerde terug naar mijn stoel en vroeg me af of ze bij Sesamstraat nog een Marokkaanse clown nodig hebben. Klein gebrek, geen bezwaar..
Ook verschenen op marokko.nl
Mohammed Benzakour is publicist. In 2005 kreeg hij de vredesprijs voor Journalistiek toegekend en in 2001 won hij de Zilveren Zebra. Tevens is hij schrijver van het boek Osama’s Grot en lijstduwer bij de Partij voor de Dieren.
Mohammed Benzakour
Mohammed Benzakour is publicist en columnist. Voor meer informatie: www.benzakour.nlLees andere stukken van
28 Reacties op "Bos is nooit boos"
hahaha kei vet stukje, heb me kapot gelachen
grappig… ik zeg ook altijd Hirsi Magan ipv Hirsi Ali
Het CBS meldt dat het huwelijk op een naoorlogs dieptepunt is beland; niet eerder zijn zo weinig Nederlanders (72.000 duizend) in de echt verbonden. Wie verbaast het? Het is het zoveelste bewijs dat de man-vrouw verhouding in een crisis verkeert. Scheiden is populairder dan trouwen en overspel lijkt een nationale sport geworden. Vandaag in het bootje vol rijstkorrels en anjers, morgen met dodelijke blik op het stadhuis de echtscheidingsakte ondertekenen. Het is een wet: hoe langer de ingehuurde feestlimousine, hoe korter het huwelijksgeluk. Waar is het misgegaan?
Ik denk dat de neergang begon toen we onze eisen en verwachtingen gingen opschroeven. Toen de vrouw begon te sleutelen aan de man en de man aan de vrouw. De vrouw moet niet alleen een ster zijn met de pollepel en tussen de lakens, maar ook in de buitenwereld. De man moet niet alleen een ster zijn in de buitenwereld, maar ook met de pollepel en tussen de lakens. Het gezinsleven als één stralende euforie, elke dag het Zwitserse Leven-gevoel, the sky is the limit. We zijn zo obsessioneel bezig met gelukkig-zijn dat we iets vergeten: gelukkig bén je niet, maar kun je hooguit worden. Geluk is een bal; we hollen er achteraan en als we hem grijpen, laat-ie zich wegschoppen.
Van kindsbeen wordt ons gefabuleerd over dat honeymoon van rozengeur en maneschijn. Een grotesk sprookje. De waarheid is dat dit sprookje net als de bajes het wettelijke instituut belichaamt van kommer en kwel. Plichtplegingen en zorgen. Stank en sleur. Verantwoordelijkheden en onvrijheid. En het ergste: je doet het nooit goed. Altijd schiet je tekort. Resultaat: eeuwig gezeur en gekibbel. Het eten smaakt duf, de lakens stinken, de muziek staat te hard, het gesnurk is zenuwwekkend. Alle troost en schoonheid van het illusoire huwelijksgeluk verdampt als rook zodra je besloten hebt elkaars scheten dagelijks te moeten aanhoren. De mens is geboren in zijn uppie en zal in zijn uppie sterven. (Natuurlijk bestaan er uitzonderingen, zoals mijn ouders, maar liever spreek ik over hoofdlijnen.)
Elsschot waarschuwde ons al:
Toen hij bespeurde hoe de nevel van den tijd
In d’ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
Haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven,
Toen wenndde hij zich af en vrat zich op van spijt.
En toch trouwen we. Want we zijn bang alleen te zijn. We zijn bang ongelukkig te worden.
In niet-westerse landen, zoals Marokko en Turkije, wordt veel minder gescheiden. Reden: het huwelijk wordt daar niet gezien als bron van eeuwig geluk maar als noodzakelijk kwaad. Als religieuze plicht. Als voortzetting van de stamboom. Of: als ultieme kans om te ontsnappen aan de beklemming van huis en dorp. Daarbij speelt ook status een rol: getrouwde individuen genieten meer aanzien & respect dan vrijgezellen. Mannen zeggen: ”˜Kijk, Rachid heeft geld om een gezin te onderhouden.’ Vrouwen zeggen: ”˜Kijk, Fatima heeft het gepresteerd een man voor zich te winnen en een gezin te stichten.’
In het westen liggen, als gezegd, de motieven anders. Hier zoeken we een zielemaatje. We daten, dineren, bioscopen, discoën, chillen, chatten en copuleren ons een ongeluk en denken dan eindelijk het zielemaatje gevonden te hebben. Tot we op een ochtend ontwaken en met hangende mondhoeken vaststellen ”˜dit dekseltje past helemaal niet op mijn potje verdomme!’ Het doek valt.
In Marokko daarentegen begint en eindigt het huwelijkse plezier bij de eerste-3-dagen-ceremonieel. Beide partijen weten dat. Drie dagen goed vreten, lachen, vliesjes doorprikken, beschonken danspartijen en veel geloei. Daarna begint het echte leven en dat leven is stukken onfeestelijker. Ruzies, bedrog, ontrouw en een onstuitbare stroom babypoep en kroostkakofonie. Vooral ”˜s nachts. Maar doordat deze noden lang tevoren waren ingecalculeerd kan het huwelijk alleen nog maar meevallen – zelfs als er klappen vallen. Een Arabisch koffiehuisgezegde luidt immers: ”˜Geef elk avond je vrouw een lel, als jij niet wilt, wil zij het wel’ ”“ vrij naar rijm. Vrouwen weten dat en zijn daarop berekend. Sterker dus, ze verlangen stiekem naar een dreun op z’n tijd. Ja mensen, hier wordt een publiek geheim onthuld: Marokkaanse vrouwen vinden mannen die niet regelmatig de handjes wapperen waterige weekdiertjes. En wie raakt er nou opgewonden van een waterig weekdiertje? Ik heb weleens beweerd dat markies de Sade in een vorig leven beslist een Marokkaan moet zijn geweest.
Maar in ons moderne Westen heeft de luxe en weelde ons totaal gecorrumpeerd. Alles glimt in het teken van een fictief (huwelijks)geluk. Geweld en pech willen we volledig verbannen. Het huwelijk als Hof van Eden. Maar als dat Hof een nachtmerrie blijkt en de ”˜zelfontplooiing’ (wat al die contemporaine vrouwen willen) wat karig uitpakt, ontbinden we terstond het contract. Mits je Elsschot leest en denkt:
Ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.
Haha beide stukken zijn geniaal te noemen:)!
Mijn dank is groot voor je vermakende woorden!
Grote klasse !
Nou, reuze geestig! Die contemporaine vrouwen die zo nodig zelfontplooiing willen gewoon doodslaan. Hopelijk heeft de lijstduwer het beter voor met zijn dieren.
Overigens niet zo kies de islamisten bedreigde Hirsi Ali, die door het leven moet met zes lijfwachten en gepantserde auto’s,te beschrijven als ‘huppelt nog vrolijk rond onder de naakte hemel’.
dit is weer benzakour in zijn topklasse. elke zin die hij schrijft barst van de waarheid en de humor. Als ik benzakour ergens tegenkom is hij altijd vriendelijk en beetje verlegen en hij maakt ook altijd tijd voor je. Je zou nooit denken dat in zo’n aardige bescheiden, jongen zo’n messcherpe schrijver zit. Benzakour is een voorbeeld, Proficitat!
Ik ben blij dat er tenminste één moslim is die zich druk maakt over dit feit:
*Maar Wouter, hij staat op de zeepkist op het marktplein van IJmuiden de schare lachend toe te spreken, terwijl op dezelfde marktpleinen in Bagdad en Uruzgan lichamen worden uiteengescheurd door bommen waaraan ook Wouters partij debet is*
Als ik naga hoe vaak ik van moslims hoor dat ze op die leugenachtige moordenaars gaan stemmen, kan ik alleen maar huilen.
”Maar toen….toen werd ik ineens abrupt (midden in m’n zin!) afgebroken door de presentator, ene tariq yousfi. Een ongediplomeerde circusclown die liever met Wouter over het weer en Feyenoord wenste te praten. Ik stond perplex maar wilde geen scène maken. ”
Dus het kritische gesprek met Bos was niet zo ‘kritisch’?
dat is wat nederland nodig heeft een scherpe pen massalah allahuakbar
goed humoristisch geschreven!
Dit mag ook eens gezegd worden jah
Toppe hoor
wow, allebei de stukken zijn grote klasse! Ik hoorde net viavia (het is nog niet officiceel bekend gemaakt) dat Benzakour op 17 december een lezing gaat houden in amsterdam voor Elhizjra over “de crisis in de liefde bij de marokkaanse jongeren” – allemaal noteren, dat wordt spannend!
Leuk stukje van Benzakour. Alleen vind ik het nogal bot om Ayaan Hirsi Ali te vergelijken met Mohammed B., maar goed, een kniesoor die er op let.
Oh ja. De bommen die slachtoffers maken in Irak zijn voor 90 % debet aan aanslagen van Irali’s zelf. Toen ik in Irak was, vernam ik dat de meeste Iraki’s niet volmondig blij zijn met de Britse en Amerikaanse troepen, maar alles beter dan Saddam Hoessein. Maar ja, ook een kniesoor die daar op let.
Heel goed geschreven. Trouwens dat koffiehuisgezegde heb ik wel eerder over gehoord, maar altijd van gedacht dat het macho-gebrabbel was. Is het ook echt zo? :s
Marokkaanse dames, reacties graag.
Ahad, neem van mij maar aan dat het onzin is! Een zichzelf respecterende vrouw accepteert geen klappen en een zichzelf respecterende man deelt ze niet uit!
Lekker simpel, die Benzakour. Er trouwen minder mensen dan vroeger en gelijk verkeert de man-vrouw verhouding in een crisis.
#14
Het is waar niemand zal het toegeven ze weten het meestal zelf niet. Maar je merkt het aan hun partnerkeuze het staat nog net niet op zijn voorhoofd dat het een eikel is maar liefde maakt zowiezo blind. Maar tegenwoordig zijn steeds meer vrouwen die studeren, werken en een eigen leven hebben en dus een partner als een aanvulling willen niet als een leven op zich. Die zijn dus kritischer maar helaas staan autochtone vrouwen te trappelen om hun plaats in te nemen en WEL de ‘cultuur’ van hun moslimpartner te ‘respecteren’.
Je moet het zo zien. Niemand wil ongezond zijn. Maar niet iedereen wil gezond leven.
waar haal je het vandaan…. die woorden, zinnen zeer geestig en intelligent.
zij hebben wilders maar wij hebben benzakour!!! lekker puh
@Rahma:
Dat zit ik dus ook te denken, ik kan me er moeilijk wat bij voorstellen.
@Saida:
Bedankt voor je aanvulling. Dus volgens jou is het wel erg aanwezig in de community?
@turkan:
Je kan Benzakour niet vergelijken met Wilders. Wilders mocht willen dat hij kon schrijven.
beste broeder Benzakour,
Jou pen is scherper dan een mes, blijf hem gebruiken, maar wees voorzichtig dat je je vinger niet sijdt. Blijf deze pen gebruiken, maar beheerst broeder. Hier lag je grens :
Want bange Verdonk dacht natuurlijk: stel nou dat die Allah écht bestaat én stel dat Hij op goede voet staat met Fawaz én dat Hij inderdaad te porren is voor een flitsend vriendenklusje..
In onze tijd is de losbandigheid in het praten een veelvoorkomend feit. Sommige mensen spreken woorden uit, die hen uit de Islam doen treden, die zij niet als een zonde beschouwen, terwijl het nog erger , blasfemie is. Schrijfers en filosofen wandelen vaak langs randen van de Islam.
Ik vaak trots op jou schrijven, maar wees dus voorzichtig en maak niet het zelfde fout wat grote schrijvers ooit gemaakt hebben. heel veel succes nog met het bestrijden van onrechtvaardigheid.
Je broeder Marwan.
assalamoe aleikoem,
beste meneer benzakour,
mooi stukje, maar ik deel u analyse niet dat hetgeen wat pim f. zo sterk maakte zijn woede was. Hetgeen hem sterk maakte is zijn amerikaanse theatraliteit en over the top tonen van emotie. Letwel, tonen van emotie, want ik geloofde hem geen moment dat het hem ook maar enigszins erns was.
Wat betreft Wouter B., ik zal straks niet op hem stemmen, maar ik ben allang blij dat hij niet zo’n over the top stemmingmaker is, zoals zoveel mensen wensen dat onze politici nu zijn. Ik heb liever een draaikont die genuanceerd praat dan een relnicht wiens kwaliteit bestaat uit knuppels en hoenderhokken flink door elkaar heen sodemieteren (excusez les mots).
ps @ Marwan: broeder, langs het randje lopen zal je geloof alleen maar versterken, angstvallig in het midden blijven is wat penguins in de kou doen…
ws
noureddine
liever kou dan vuur ,beste Nourrdine
Fortuyn + woede = relnicht. Anders heb ik hem niet gekend. Hoe komt het toch dat alle klootzakken oorspronkelijk van links komen? Ga maar na, Fortuyn, Van Gogh, Verdonk… Ik heb het nog niet geanalyseerd. Er broeit daar misschien een column over? Ga zo door en succes.
@Sonja: interessant…
Als we links beschouwen als sociaal en barmhartig, en je gaat er van uit dat de linkse ideologieën voor deze adepten niet hebben gebracht wat zij dachten, zou er een cynische verbittering voor in de plaats kunnen komen. Van enige nuance blijkt bij de drie voorbeelden die je noemt i.i.g. geen sprake.
@marwan,
salaam.
liever kou dan vuur is idd goed punt. maar het punt is dat de penguins die de kou voelen juist aan de buitenkant en op het randje staan.
maar begrijp me niet verkeerd: ik denk dat je commentaar om zorgvuldig je woorden te kiezen een heel belangrijke is – lichtzinnigheid mbt geloofszaken is een groot probleem. groter echter acht ik het nalaten van het praten over bepaalde zaken uit angst het verkeerde te zeggen, want dat is het geen dat ons als ummah en als mensen en wereldburgers flink tegenhoudt.
ws
noureddine
> “Maar Justitiefraudeur Hirsi Magan, zij
> kwekt en huppelt nog vrijelijk rond onder
> de naakte hemel”.
Jij ziet haar liever in de gevangenis? Of misschien nog wel liever in de ban van een of andere achterlijke somalische familie die het normaal vind in de clitoris van de vrouwelijke familieleden te snijden?
Hoe komt het dat op deze pagina tranen met tuiten gehuild wordt voor asielzoekers die het met jullie eens zijn, maar jullie nog harder en rechtser zijn dan Verdonk zelf als het om asielzoekers gaat die het toevallig
*niet* met jullie eens zijn?
Moeilijk he, mensen accepteren met een andere mening?
Spaghetti
Benzakour, het sombere van jouw column is dat jij het schrijft in deze tijd waarin haast de gehele journalistiek van een dermate laag of anderzins gedesorienteerd gehalte is.
Een tijd waarin het maatschappelijk debat rond integratie, Islam, burka’s emancipatie, vrouwenbesnijdenis in de media nog altijd als spaghetti wordt geserveerd.
Niet alleen over Islam zaken maar op tal van andere terreinen is de vaderlandse (en ook de mainstream internationale pers) inadequaat bezig.
Gevolg van deze ondergrond waar jouw column helaas op valt is dat de pers haar doet resoneren in het spectrum waarin ook serieuzere zaken zoals bv Moslim issues, Terrorisme, Emancipatie, Burka’s etc worden besproken. Jouw column draagt hierdoor bij aan geheel van dissonante wanklanken.
Dat is vast niet wat je wilde. Of wel ?
Ik was blij dat werd gezegd gister bij Pauw & Witteman dat het om een column gaat en daar uiteraard prozaische vrijheden bij horen.
Het blijft lastig doch toch helaas nodig in dit tijdsgewricht om zaken te scheiden.
Ik steun je vrijheid om een column te kunnen en mogen schrijven. Blijf echter helpen op de spaghettigesprekken te ontwarren. Ik vond niet dat het helemaal lukte bij P&W.
Spaghetti is een smakelijk gerecht, maar niet in het maatschappelijk debat.
Bos laat zichzelf te weinig zien. Klopt. Maar kijk eens naar deze uitzending waarin Paul Rosenmoller Wouter Bos interviewt in de buurt van Londen. Je krijgt dan een beter en mooier beeld van wat Bos echt beweegt.
http://player.omroep.nl/?aflID=3511794&md5=e2aa1b60900d407af01032ee66577f86