Voorpagina Gastarbeiders, Politiek

Handig: Extremisten in de achtertuin

Abdulwahid van Bommel is gastarbeider bij wijblijvenhier.nl.

De Verenigde Staten zullen militaire actie in Pakistan overwegen als zij dat nodig achten om het terreurnetwerk Al-Qaida te bestrijden. Dat heeft Frances Townsend, presidentieel adviseur voor binnenlandse veiligheid, gisteren gezegd op de Amerikaanse televisiezender Fox News. De Pakistaanse regering heeft meteen tegen de uitspraken van Townsend geprotesteerd.

Vorige week maakten de Amerikaanse inlichtingendiensten bekend dat Al-Qaida op krachten komt in de Pakistaanse semi-autonome tribale grensregio met Afghanistan en in Irak, en vanuit die landen aanslagen op de VS voorbereidt.

„Onze belangrijkste taak is de bescherming van de Amerikaanse bevolking. [..!?] Volgens de National Intelligence Estimate van de inlichtingendiensten heeft Al-Qaida vrij spel in de tribale regio Noord-Waziristan, waar de afgelopen tien dagen rond 200 doden zijn gevallen bij (zelfmoord)aanslagen en gevechten tussen islamitische militanten en het leger.

De Pakistaanse minister van Buitenlandse Zaken Khurseed Kasuri waarschuwde gisteren op CNN dat Amerikaans militair optreden „onverantwoord” zou zijn en dat de Pakistaanse bevolking dat niet zou accepteren, zeker niet als daarbij burgers zouden worden gedood. „Als de VS ons van de juiste inlichtingen voorzien zul je merken dat Pakistan nooit tekortschiet.” Volgens Townsend verstrekken de VS die informatie al.

Stel dat de oorlog wordt verklaard en niemand gaat erheen..  In Pakistan werd de revolutie verklaard maar niemand ging erheen. Twee diehard moslimleiders kondigden aan dat de massa’s aan hun zijde zouden strijden toen President Pervez Musharraf de Rode Moskee liet bestormen. De aanval liet 75 dode supporters van deze diehards achter. Abdul Rashid Ghazi werd gedood tijdens de aanval en zijn broer Mohammed Abdul Aziz voorspelde tijdens de begrafenis van zijn broer, dat hun martelaarschap een islamitische revolutie zou doen ontbranden. Een revolutie die nooit plaatsvond. Waarom niet? Misschien was het niet zo gelukkig dat Abdul Aziz vier maanden lang brandgevaarlijke opmerkingen en verklaringen richting regering had gemaakt, een morbide en gewelddadig nihilisme in zijn eigen studenten had geïndoctrineerd en vervolgens werd gearresteerd, terwijl hij vermomd als vrouw in een ‘top tot teen burqa’, zijn bolwerk verliet,. (Begrijp je het Wilders? Verdonk?).

Wie kan een moslimleider serieus nemen, die er een groot aantal vrouwelijke volgelingen op na houdt, die vervolgens achterlaat in zijn eigen moskee, terwijl die wordt aangevallen door het leger?  Hij liet voornamelijk vrouwen en kinderen achter toen hij vluchtte. Waarschijnlijk hebben de inwoners van Islamabad zichzelf de gezonde vraag gesteld: als je al een militair dictator als president hebt waarom zou je die dan vervangen door een ander soort dictator, zo’n woedende bebaarde man die altijd in emotionele onintelligente oneliners en sound bites praat en ‘m uiteindelijk met de staart tussen de burqa smeert?

Nu zit Musharraf natuurlijk op rozen. De grens van zijn land met Afghanistan maakt hem als bondgenoot waardevol en interessant. Als boeman voor islamisten  troeft hij alle andere vriendjes van Amerika in het midden oosten af. Als Mubarak op de Moslimbroeders wijst, en Abbas op de Hammas, kan Musharraf op Osama en Ayman al-Zawahiri wijzen. Het is daarom altijd handig als je wat extremisten in je achtertuin laat groeien om uit te roeien als de nood aan de man komt. Dat wil zeggen als je weer even moet bewijzen vriend van ‘het westen’ en boeman voor extremisten te zijn.

De Pakistaanse president Musharraf mag dan een van de belangrijkste bondgenoten in de Amerikaanse strijd tegen terreur zijn, z’n positie is in de afgelopen maanden verzwakt door de crisis rond de door hem geschorste opperrechter Iftikhar Muhammad Chaudhry. Vrijdag ging het Hooggerechtshof, voor het eerst in de zestigjarige Pakistaanse geschiedenis, tegen de wil van het staatshoofd in en maakte de schorsing ongedaan. Sinds 1999 is de meest serieuze binnenlandse uitdaging voor Musharraf  deze Chaudry. Misschien een welkome afwisseling voor het idee dat het volk van Pakistan een regering van en voor islamisten zou willen.


Abdulwahid van Bommel is imam, publicist en geestelijke verzorger voor moslims bij het Medisch Centrum Haaglanden. Voorheen was hij voorganger van de Moslim Informatiecentrum in Den Haag en directeur van de Nederlandse Moslim Omroep.

Abdulwahid van Bommel was geestelijke verzorger voor moslims bij het Medisch Centrum Haaglanden, voorganger van het Moslim Informatiecentrum in Den Haag en directeur van de Nederlandse Moslim Omroep. Nu is hij docent geestelijke verzorging en schrijver.

Lees andere stukken van