Voorpagina Ervaringen, Maatschappelijk

Interfaith Dialogue Spain – 1

, 20 november 2006, 13 reacties

19 – 23 november 2006 was the First Asia – Europe Youth Interfaith Dialogue in Navarra (Spanje). Dit is het verslag van dag 1 (19 november).

Ola! Gisteren vertrok ik van tomatenplukland (Nederland) naar het tomatengooiland: Spanje. Ik ben hier voor The First Asia- Europe Youth Interfaith Dialogue: een internationale conferentie onder jongeren tussen de 21 en 40 jaar uit 28 verschillende landen. Tijdens de conferentie staan internationale verhoudingen en religies centraal. De komende dagen probeer ik jullie hiervan op de hoogte te houden.

De reis verliep redelijk voorspoedig… althans… zo begon het. Ik stapte het vliegtuig in, kreeg een stoel bij het raam en de twee stoelen naast mij waren leeg :) … Dat wordt dus twee uur liggen en genieten in de zonnestralen die zich door het vliegtuigraam op mijn vermoeide gezicht begaven. Dat noem ik nog eens genieten op hoog niveau.

Maar zoals ik in mijn afgelopen reizen aan ervaring heb opgedaan, weet ik dat ik tegenslagen en beproevingen kan verwachten op reis…

Het verloopt nooit vlekkeloos maar het gaat er maar net om hoe je ermee omgaat. De eerste tegenslag was bij het uitstappen uit de vliegtuig. Ik landde in Madrid en moest naar Pamplona. Dat blijkt nog eens 3,5 uur reizen te zijn met de trein, die je in hartje Madrid moet nemen.

Geen probleem, dan gaan we even reizen. Hup de bus in… bus uit… metro in… metro uit… andere metro in… metro uit en ik was er. Klinkt redelijk simpel allemaal, maar in de underground van Madrid zou ik het niet zo snel gevonden hebben zonder de nog undergroundere Chinees. Hij kon geen woord Engels, begreep maar niet dat ik hem uitlegde dat ik geen Spaans kan praten, maar toch ging hij ongestoord door in zijn Spaans.

Eindelijk, ik ben op het station. 14.05 uur vertrekt de trein en dan zou ik ongeveer 17.30 in Pamplona moeten aankomen. Na lang zoeken en onder begeleiding van een Spanjaard (als tolk) sta ik dan bij het ticketautomaat (waarom kun je niet voor ‘Engels’ kiezen denk ik dan).

Alle schapen voor het offerfeest op een satestokje! Blijken zowel de heen- als terugweg volgeboekt te zijn. Tjah… dan sta je daar. Geen probleem, we zoeken verder. Na lang zoeken en heen en weer sjokken met alle bagage vind ik bruikbare informatie op een blad dat ik toevallig in mijn tas had. Ik moet de bus hebben op het station waar ik de eerste metro pakte.

Terug: Metro in… metro uit… metro in… metro uit. Half uur verder en ik sta eindelijk (onder ons: ik denk zelfs bezweet) bij het loket voor mijn busticket. Handig bij zo’n loket om dan net een vrouw te laten werken die ook geen Engels spreekt. Handig een buschauffeur die geen Engels spreekt en je in het Spaans uitlegt dat de bagage van Pamplona aan de andere kant ingeladen moet worden. Ook handig dat niemand in de bus Engels spreekt, zodat ik ook niet weet hoe lang de pauzes nou eigenlijk duren op de busstations (waardoor ik niet te ver ga lopen… een keer zelfs een plaspauze overgeslagen).

Ach… alhamdulillah… uiteindelijk ben ik er nu. De busreis duurde ruim 5 uur. Ik kwam natuurlijk als laatste binnenvallen, maar op tijd voor het diner :) Nu tijd om te slapen, morgen vroeg wakker.

Lees hier het verslag van dag 2 (20 november)