Mijn definitie van spiritualiteit

‘Spiritualiteit’ lijkt een aardig holle frase aan het worden. Een frase zonder inhoud, of in ieder geval een woord waaraan door een ieder een eigen invulling wordt gegeven. Mijn reis door de wereld van het ‘wonderbaarlijke, onverklaarbare en brekende-met-de-natuurwetten’ is nu zo’n 8 jaar bezig. Hoe meer ik ontdek en ervaar des te sterker wordt mijn overtuiging dat ‘spiritualiteit’ niet iets is dat in woorden of daden ondergebracht kan worden. Het is een oerkracht dat zetelt in elke mens en dat loskomt als een residu van slechts één inzet: ontwikkelen van een communicatieve relatie met de Schepper.

Het is een oerkracht. Dat wil zeggen dat het iets is dat de mens meekrijgt bij de geboorte en weer wordt weggehaald bij de dood. Dat ‘iets’ maakt de mens bijzonder, laat hem springen, dansen, huilen en lachen. Wanneer dat ‘iets’ aanwezig is noemt men het een ‘mens’. Verlaat dat ‘iets’ het lichaam, dan verandert de naamgeving naar ‘stoffelijk overschot’. Dat ‘iets’ krijgt in de terminologie van de islamitische toegepaste psychologie (‘tasawwuf’ genoemd) de term ‘Ruh’ mee. Deze Ruh is in zijn meest zuivere vorm afkomstig van de Schepper zelf en keert uiteindelijk weer terug naar Hem. Vandaar dat ik het de ‘oerkracht’ heb genoemd. Deze Ruh is zeer potent in zijn spirituele kracht. Als het goed tot wasdom komt (o.a. door zikr!), en de mogelijkheid krijgt zich te ontwikkelen en ontplooien, dan komen daar krachten vrij die de natuurwetten overstijgen.

Zo zijn er tientallen mensen die getuigen dat Shaykh Tahir Alauddin al-Qadri op verschillende plekken tegelijk kon zijn; honderden mensen hebben meegemaakt dat Shaykh Nazim Adil al-Haqqani altijd de antwoorden geeft op vragen die de aanwezigen reeds in hun gedachten hebben maar nog niet hebben gesteld; duizenden mensen door de du’a van Shaykh-ul-Islam dr. Tahir-ul-Qadri genezen zijn van hun ziektes (zelfs terminale kanker zoals zelfs mensen op deze site het van dichtbij hebben meegemaakt). Er zijn duizenden voorbeelden van dit soort zaken te vinden door de geschiedenis van de Islam heen.

Deze oerkracht is een residu. Degenen die deze krachten bezitten kan het niets schelen of ze het wel kunnen of niet. Ze hoeven het niet te bewijzen noch spreiden ze het ten toon als daar om gevraagd wordt. Het is voor hun als stof van de schoenzolen dat opwaait bij het lopen op een zandpad: niet ter zake doende. Deze krachten worden hun gegeven door de Schepper, maar eigenlijk pas op het moment dat hun Ruh zich zo sterk heeft ontwikkeld en losgeraakt is van het materiele dat ‘er geen verschil meer is in waarde tussen goud en zand’.

Vandaar dat ik niet raar opkijk als in documentaires op o.a. National Geographic de pogingen mislukken om wetenschappelijke antwoorden te vinden op spirituele zaken. Ten eerste is spiritualiteit META fysisch, dus niet te voelen, ruiken, proeven, horen en zien (de enige middelen der waarneming die de wetenschap tot haar beschikking heeft). Ten tweede zul je nooit de mensen krijgen als onderzoeksobject die deze krachten waarlijk in al hun compleetheid beheersen. They just don’t care!

Maar…. aan de andere kant van het spectrum is er niets gevaarlijker dan een persoon die pretendeert spirituele krachten te bezitten maar in feite niets anders is dan een charlatan! Ook hiervan kennen we legio voorbeelden.  

En….? Wat is jouw definitie van spiritualiteit?

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Tasneem Sadiq

Hoofddocent Islamitische theologie aan het Minhaj Instituut en tevens docent bedrijfseconomie aan een hogeschool.

Lees andere stukken van