Voorpagina Gastarbeiders, Islam, Maatschappelijk

Islam en ecologie – deel 1

, 14 juni 2007, 8 reacties

Hendrik Jan Bakker is gastarbeider voor wijblijvenhier.nl.

Op zaterdag 26 mei 2007 organiseerde ik een workshop met als onderwerp islam en ecologie. Daarin kwam aan de orde wat islamitische bronnen zeggen over de omgang met het milieu en hoe moslims een voorbeeld zouden kunnen nemen aan de in het westen ontwikkelde biologisch-dynamische landbouwmethode.

Ik gaf een presentatie over islamitisch milieurecht en we keken naar The real dirt on Farmer John, een emotionele film over hoe een Amerikaanse boer op een nieuwe manier leert omgaan met zijn verantwoordelijkheid voor de grond en een vernieuwende relatie aangaat met de consumenten die zijn producten kopen.

Ten slotte bespraken we het agrarische initiatief Sekem in Egypte, waar de principes van de biologisch-dynamische landbouw en sociaal-economische ideeën uit de antroposofie zo zijn uitgewerkt dat ze naadloos passen in een islamitische maatschappij en ruimschoots voldoen aan de voorschriften van de sjaria. In een serie van drie artikelen zal ik deze onderwerpen nader belichten.

Tawhied – Taqwa – Chilafa

Deze keer Tawhied.

Het centrale uitgangspunt van de islam is tawhied, eenheid, geloof in de unieke God, die geen gelijke naast zich heeft, de Schepper van het universum. God heeft het universum als een eenheid geschapen, waarin alles met elkaar verbonden is en daarom ook alles van elkaar afhankelijk is. Wordt er ook maar één atoom vernietigd, dan heeft dat invloed op de rest van de schepping. Het evenwicht is verstoord en moet hervonden worden.

Dit komt heel duidelijk tot uitdrukking in soera Ar Rahmaan, 55:5-9: De zon en de maan volgen een vastgestelde baan. De sterren en de bomen buigen zich eerbiedig voor hun Heer. De hemelen heeft Hij opgeheven en Hij heeft het evenwicht gebracht. Verstoor het niet en houd de juiste maat en verlies die niet.

Alles om ons heen is van God afkomstig. God eren we niet alleen in ons gebed, maar misschien nog veel meer door de manier waarop we met onze omgeving omgaan. Onze taqwa (godsvrees, eerbied) heeft tot gevolg dat we beseffen dat wij geen autonome wezens zijn die naar believen kunnen doen en laten waar we zin in hebben zonder dat dat consequenties heeft, maar dat wij bestaan bij de gratie Gods en aan Hem verantwoording verschuldigd zijn voor alles wat we doen. Taqwa uit zich in een levenshouding waarbij we ons er steeds van bewust zijn dat God ons "ziet", ook al zien we Hem niet. We dienen dus eerbiedig om te gaan met wat Hij geschapen heeft. God gaf ons verantwoordelijkheid (chilafa) voor de schepping.

Wij boden het volkomen vertrouwenspand de hemelen, de aarde en de bergen aan, maar zij weigerden het aan te nemen (omdat zij vreesden ontrouw te zullen worden). Maar de mens nam het op zich.. (Soera Al Ahzaab, 33:72)

en

Hij is het die jullie tot vertegenwoordigers (chalifa) op aarde heeft aangewezen en enkelen van jullie in rang verhoogd heeft om jullie te beproeven met datgene wat Hij jullie gegeven heeft..(Soera Al Ancaam, 6:165)

We dienen dus zorgvuldig met de schepping om te gaan, niets te vernietigen en waar dat binnen onze mogelijkheden ligt te zorgen voor verbetering. We moeten niet alleen aan ons heil in het leven na de dood denken, maar zeker ook de kwaliteit van ons leven hiernumaals en de kwaliteit van leven van degenen die na ons komen bevorderen. Dit leiden we af uit soera al Qasaas (28:77):

Streef met hetgeen God u gegeven heeft naar het paradijs in het hiernamaals, maar vergeet niet uw aandeel in de toekomst (de wereld). Doe het goede zoals God het u gedaan heeft en veroorzaak geen onheil op aarde. God heeft degenen die onheil veroorzaken niet lief.

We moeten er dus voor zorgen dat we de aarde in zo’n goede staat achterlaten dat onze kinderen en hun kinderen een net zo goed – of een beter – leven kunnen hebben als wij hadden. Kort gezegd komt dit erop neer dat we ons nageslacht niet mogen opzadelen met uitgeputte energiebronnen, enorme bergen (nucleair) afval, uitgedroogde meren, kaalgeslagen oerwouden, erosie en verwoestijning. Dat is onrechtvaardig tegenover onze kinderen, maar eigenlijk meer nog tegenover God, die er op het moment dat wij de opdracht aannamen van uitging dat wij goed voor Zijn schepping zouden zorgen.

Hendrik Jan Bakker is sinds 1997 moslim. Hij is geboren in Nederland en heeft een Indische moeder, Duitse grootmoeder en waarschijnlijk verre joodse voorouders. Hij heeft HBO museumwerk gestudeerd en een secretaresse-opleiding, momenteel is hij werkzaam als juridisch secretaresse. Hiernaast schrijft hij stukken en is beheerder van de websites abubakker.nl en mysubmission.nl.

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van de WBH Redactie