We stoppen liever dagelijks chemisch troep in zo’n kind dan dat we het een klap geven en net dat beetje angst erin stoppen waardoor ze de volgende keer wel twee keer nadenken voordat ze iets willen uithalen.
Het bericht van de leraar in Nieuwegein die door de politie was opgepakt omdat hij een leerling iets te hardhandig zou hebben aangepakt, is voor mij één van de bewijzen dat we de opvoeding van (vervelende) kinderen totaal verkeerd aanpakken. Velen zeggen dat de maatschappij verhardt. Maar we voeden onze kinderen zo belachelijk zachtaardig op dat alles daaromheen zo hard lijkt. Zelfs een vredesduif voedt haar kindjes niet zo zacht op als wij dat tegenwoordig doen.
Het kind is dan ook nooit de boosdoener, het ligt altijd aan de omgeving. En als het niet aan de omgeving ligt dat het kind zo vervelend is geworden, dan plakken we er de diagnose ADHD op. We stoppen liever dagelijks chemisch troep in zo’n kind dan dat we het een klap geven en net dat beetje angst erin stoppen waardoor ze de volgende keer wel twee keer nadenken voordat ze iets willen uithalen.
Of het nou vervelende kinderen op straat zijn of op school, ze zijn en blijven vervelend omdat ze geen angst hebben. Angst klinkt misschien iets te angstaanjagend, maar ik bedoel natuurlijk niet dat een kind al moet trillen als de vader de voordeur opendoet. Maar gewoon dat beetje angst die ieder mens nodig heeft voor onprettige consequenties van bepaalde verleidelijke of spannende handelingen.
Volgens die lieve pedagogen moeten we met die kinderen praten (wel eerst je zelf letterlijk verlagen tot hun niveau, zodat je gelijkwaardig oogcontact hebt), uitleggen en bestraffen met ‘in de hoek staan/geen snoepje/speelgoed afpakken’ en andere varianten. Laat me duidelijk zijn, ik ben er ook voor dat je altijd hiermee moet beginnen, al hoeft het van mij niet zo overdreven volgens het heilige pedagogische protocol. Maar op een bepaald moment en leeftijd (bij de ene bevolkingsgroep iets eerder dan bij de andere) is het trucje uitgewerkt. En dan sta je dus met lege handen. Handen die jeuken. Maar raak dat kind niet aan, he! Of je nou een ouder bent of leraar, je moet van dat kind afblijven!
En dus krijg je situaties dat ouders leraren laten oppakken als ze iets te stevig hun kind aanpakken of politieagenten die in hun gezicht worden uitgelachen door straatschoffies als ze thuis bij hun ouders worden afgezet.
Ik was een jaar of 12, lekker met vrienden aan het voetballen op een pleintje. Totdat een schoffie het nodig vond de bal af te pakken en weg te rennen. In die tijd was de bal ons kostbaarste bezit, dus we hebben die jongen gepakt en paar klappen gegeven om het af te leren. Het jochie gaat naar huis en haalt zijn vader erbij. Wij leggen aan de vader uit dat zijn zoon een mislukte poging tot diefstal deed en dat we hem daarom hadden geslagen. Deze vader geeft z’n zoon een klap met z’n backhand, zegt dat wij wat hem betreft hetzelfde met hem mogen doen en loopt weer terug naar huis.
Dat waren nog eens vaders, die hun verantwoordelijkheid namen en in het belang van hun kind en de maatschappij corrigerend optraden. Nadat de leraar in Nieuwegein door de politie was meegenomen, reageerden veel mensen erg verbaasd. Maar ik weet zeker dat veel ouders het tegenwoordig niet zouden pikken als een leraar of zelfs een politieagent een tikkie zou uitdelen aan hun zoon. Oké, de maatschappij is misschien wel verhard, maar zijn wij niet tegelijkertijd erg verzacht?
ReFlex
ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.Lees andere stukken van
10 Reacties op "Schoffies de baas!"
Een tik geven is een teken van onmacht van de ouders. Vaak een vader die zich niet of nauwelijks met de opvoeding van het kind bemoeit dat dat het kind iets rottigs uit haalt.
Opvoeden doe je tegenwoordig samen. En als ze niet willen luisteren zijn er ook nog andere middelen, pak ze stevig bij de arm en sleur ze naar hun kamer of beter zet ze in de huiskamer neer. Geef ze huisarrest.
Ik geef wel toe dat kinderen verwend zijn. Maar als je daar als leerkracht mee geconfronteerd wordt moet je naast dat je het kind op zijn plek zet (zonder het een tik te geven), eens een hartig woordje met de ouders gaan spreken. Zij zijn de opvoerders.
ik vind dit trouwens heel slecht:
”zegt dat wij wat hem betreft hetzelfde met hem mogen doen en loopt weer terug naar huis”
Het zal wel aan mij liggen. Moest de jongen ook mee naar huis ?
Ik zou ook aangifte doen tegen die handtastelijke leraar. We leven niet meer in 1950. Het kind mag alleen geslagen worden door de ouders.
Je kind een tik geven? Anderen mogen dat ook? Wat ben je nu weer allemaal aan het bazelen.
Een conflict moet je niet willen oplossen met geweld. Daar doe je niemand een plezier mee.
Dat is het hele probleem, abdel.
Een tikkie wordt al in de categorie ‘geweld’ geplaatst. Ik heb het natuurlijk niet over een kind helemaal in elkaar te slaan. Maar juist doordat een tik of een ‘stevige aanpak’ gelijk wordt gezien als ontolereerbaar geweld, krijg je dus leraren die worden opgepakt of kinderen die hun ouders chanteren met het telefoonnummer van de kinderbescherming. Ik wil alleen maar zeggen dat we tegenwoordig erg overdreven zachtaardig zijn tegenover onze vervelende kinderen. Dit is geen pleidooi om je kind te mogen afranselen. Het gaat om de fase na ‘in de hoek staan’…
“Het kind mag alleen geslagen worden door de ouders”
Yousef dat mag in Nedrland dus ook niet
Ik vind zelf dat de leraar het volste recht had deze leerling uit de klas te verwijderen. Dat de leerling door de worsteling ( zich verzetten tegen uitzetting) blauwe plekken heeft gekregen is mijnsinziens niet door geweld leraar ontstaan maar door gedrag van leerling. Betreffende stiefvaderen politie moeten zich doorschamen.
Gelukkig hadden en hebben mijn kinderen geen “gezonde angst” voor hun ouders.
opvoeden is veel praten.
Een kind slaan is helemaal nergens voor nodig. Je kunt een kind streng opvoeden, met regels en straffen, zonder dat er ooit een klap valt.
Waarom moet je een kind “streng “opvoeden ?
Reflex: geef jij je kids wel is een tik?