Nora schrijft over Juz’ 18 en de drie hoofdstukken die erin voorkomen. Ze observeert: ‘elk vers kent een context. Daarnaast kennen alle verzen bij elkaar een rode draad, een onderstroom die er altijd is, die er is voor degene die verder en tussen de regels door leest: het wonder van de Schepping. Het wonder dat Allah heeft geschapen, de hemelen en de aarde. Als levende wezens zijn wij nietig, een zeer klein onderdeel van die Schepping, maar toch kunnen wij de grootsheid ervan ervaren. Het ons de adem laten benemen.’