Margreet van Es werkt al postdoctoraal onderzoeker in de religiewetenschap aan de Universiteit Utrecht. Ooit studeerde zij geschiedenis in Leiden. Omdat ze de Nederlandse winters niet koud genoeg vond, is zij vervolgens acht jaar lang tussen de Noorse fjorden gaan wonen. Daar promoveerde ze aan de Universiteit van Oslo. Onlangs schreef ze een boek over de wisselwerking tussen stereotiepe beeldvorming over, en zelfrepresentaties van vrouwen met een islamitische achtergrond. Ze spreekt inmiddels vloeiend Noors en is gek op zalm en bruine kaas, maar kan nog steeds niet skiën. En dus kwam ze toch maar weer in Nederland wonen. Haar lievelingsgerecht is chicken jalfrezi.

Doodmoe en volmaakt gelukkig – Juz’ 17


 

Wat ik misschien wel het mooiste vind aan de vastenmaand, is dat je iedere keer weer merkt dat als je je overgeeft aan God, Hij je boven jezelf laat uitstijgen. Of het nu gaat om iets relatief simpels als een tijd lang niet eten en drinken, of om dingen die nog veel belangrijker zijn, bijvoorbeeld om er echt te zijn voor anderen als ze je nodig hebben.