Geld in onze wereld schijnt metaforisch vergeleken te worden met het bloed in ons lichaam. Mijn referentiekader is o-positief, niet wetende dat er ook nog andere bloedgroepen bestaan. Dat zou best nog eens belangrijke informatie kunnen zijn, ook al vind ik bloed (lees: geld) in beginsel niet zo interessant.
Ik hoop verder niet dat ik teveel een wij/zij beeld heb geschetst, waarbij de politie als vijand wordt neergezet. Daar geloof ik niet in. Wij maken allemaal deel uit van deze samenleving en zolang Nederland geen apartheidsstaat is hebben wij in beginsel allemaal dezelfde rechten.
Tussen tortelduifjes kan het best een awkward topic zijn; huwelijkse voorwaarden. Je wilt natuurlijk niet de indruk wekken dat je de ander niks gunt. Begrijpelijk, maar echt onnodig.
De jurist in mij verzet zich tegen het misbruiken van de vrijheid van meningsuiting door beledigingen eronder te scharen. Principieel ben ik er geen voorstander van maar alles te roepen wat in je opkomt. Zwijgen is vaak goud, maar soms is stilte geen optie.
Voor Esra hoop ik dat er snel een eind komt aan dit juridisch getouwtrek, maar voor de Nederlandse rechtspraktijk hoop ik stiekem dat deze zaak voor het Europese Hof, of in ieder geval voor de Hoge Raad verschijnt. It’s time to clean up this mess for once and for all.
Ben jij al Vriend van Wij Blijven Hier!?
Volg ons op social media