Abdel Malik Elyounsi studeert islamitische theologie aan de IUR en wordt door zijn huisgenoot vergeleken met Ilya Oblomov (personage uit boek van Ivan Alexandrovich Goncharov). Hij is half Egyptisch en half Marokkaans en kan van alles een beetje. Hij leidt aan analysis paralysis, plant alles goed uit maar doet uiteindelijk bitter weinig. Hij houdt van goede verhalen, nieuwe dingen leren, achterhalen waar gedragingen vandaan komen, etymologie, avontuur, dingen opbouwen, echtheid, vrolijk pessimistisch doen, advocaat van de duivel spelen en vrijheid. Hij houdt niet van onrechtvaardigheid, onderdrukking, oneerlijkeid, pretentie, hoge verwachtingen, verantwoordelijkheden en beperkingen.

Het leven is als een zebrapad – Juz’25


 

Het is weer tijd geworden voor mijn bezoek aan de Koran. Ik twijfelde enorm of ik wat zou tegenkomen dat iets teweeg zou kunnen brengen dit jaar. Ondanks mijn bereidwilligheid om inspiratie op te willen doen, voel ik me momenteel (…)

Verantwoordelijkheid ontlopen tot aan de eeuwigheid – Juz’ 23


 

Fouten ga je toch maken, falen doe je sowieso. Maar wat het draagbaar maakt, is het feit dat er hoop voor je is. Omdat je het echt goed bedoelt, en van jezelf wilt en hoopt dat het beter zal gaan. Het is een troost dat Allah op de hoogte is van je innerlijke dialoog. Hij kent je door en door en weet wat je uiteindelijk echt diep van binnen bent of wilt zijn, ook al komen je daden nog niet volledig daarmee overeen.

Te veel Harira op je lepel – Juz’ 25


 

In mijmerende modus, schrijft Yousri voor zijn reflectie over Juz’ 25 over “scattered thoughts”, husnu zhan, vergeten soera’s en nieuwe manieren om jezelf te ondersteunen in het lezen van Qur’an tijdens de ramadan.