Onlangs werd PVV-leider Wilders na een periode van twaalf jaar vol aangiftes en rechtszaken eindelijk in hoger beroep veroordeeld. Dat is een mooie stap, maar niet genoeg. Afgelopen zomer gingen duizenden mensen de straat op om te demonstreren tegen (institutioneel) racisme. Die strijd zal ook in de rechtszaal voortgezet moeten worden.
‘Wees unapologetically trots op wie je bent en wat je meedraagt. Op wat je wel en niet doet, zolang je maar altijd de deur openhoudt voor gesprek.’ Oumaima blikt terug op een bijzonder jaar als bestuurslid bij de Landelijke Studentenvakbond.
Oumaima el Ghoulbzouri en Ebru Aydin lazen beide het boek De Halalborrel. Dat riep allerlei vragen en gedachten op, die ze graag met elkaar wilden bespreken. Hoe interessant zou het niet zijn om dit gesprek met de auteur van het boek te voeren, hoogleraar Maurits Berger? Zo gezegd, zo gedaan: het interview met hoogleraar Maurits Berger was geregeld, inclusief camera en microfoons.
Asma maakte er haar levenswerk van om haar stad Den Haag toegankelijker te maken voor haar mindervalide dochter.
‘Nee, ik ga naar een demonstratie.’ ‘Een demonstratie, nu?’ Mijn moeder is verrast. En bezorgd, wat niet zo heel gek is. Ook ik twijfelde, maar demonstreren kost altijd wat. Risico’s, tijd, geld. Dit keer meer dan anders. Maar de urgentie is dit keer ook meer dan anders. Net als elke vorige keer. #BlackLivesMatter
Denk je dat demonstreren of de strijd tegen institutioneel racisme een soort linkse zondagshobby is ofzo? Moet je nagaan hoe zat men het is, om in deze tijden alsnog de druk voelen daar te staan. Dat is geen laksheid, maar pijn.
Mazen Alhumada is een Syrische activist. Hij kreeg Nederlands asiel, maar is onder verdachte omstandigheden verdwenen. Wellicht ontvoerd. Activisten roepen op tot actie.
Is de Europese aanpak van de coronacrisis wel ambitieus genoeg? Waarom lijkt het Verre Oosten beter te anticiperen op deze pandemie? En is er zelfs in het debat rondom corona-apps en privacy sprake van westerse superioriteit?
In tijden van corona quarantaine waarderen we vitale beroepen. Toch lijken we een grote groep te zijn vergeten: de onderbetaalde bezorgers. Sidi biedt daarvoor onze excuses aan.
Terwijl ik met Massin en Anir met hun schoolwerk aan de eettafel zit, denk ik aan de impact van thuisonderwijs op zoveel gezinnen tijdens deze coronacrisis. Want laat ik eerlijk zijn; ik ben blij dat mijn kinderen op de basisschool zitten, want had mij niet gevraagd een 15-jarige havist te ondersteunen bij zijn wis- of natuurkunde!
Ben jij al Vriend van Wij Blijven Hier!?
Volg ons op social media