In België is een nieuwe actie tegen extremisme van start gegaan. Ons buurland heeft de twijfelachtige eer om hoog in het rijtje te staan van landen die Syrië-gangers leveren. Dit zorgt voor veel verdriet bij achterblijvers, met name de moeders. In dit filmpje vertellen twee moeders over hun zoons (Frans en Vlaams) die vertrokken. Een werd op het vliegveld gestopt, de ander vertrok.
Pssst.. Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!
En, ben jij al Vriend van WBH?
Dank voor je bezoek aan Wij Blijven Hier! Wij zijn al meer dan tien jaar hét platform in Vlaanderen en Nederland voor een authentiek moslimgeluid. Dat doen wij (het team van WBH!) met héél véél plezier en geheel op vrijwillige basis, zonder subsidies. Bewust, want we willen dicht blijven bij wie we zijn.
Wil jij samen met ons de onafhankelijkheid die wij hebben bewaren? Te gek. Dat kan door een eenmalige donatie,
maar ook door Vriend van WBH te worden middels een jaarlijkse
donatie. Dan drinken we dat kopje koffie ook samen.
Doe je mee?
In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.
Eindelijk krijgt men inzicht dat hun manier van opvoeden niet echt werkt. (als je al kan spreken van opvoeden bij Marokkanen). En nu? Huilen omdat hun zoon een terrorist/ geradicaliseerd is geworden. Feit: meerderheid van de vertrekkende jihadisten zijn Marokkaans. Een volk dat de Islam zo een slechte naam heeft gebracht dat ze zich met zijn allen moeten schamen, Echt diep schamen! Wel is naar de bioscoop geweest op Suikerfeest/ offerfeest. Ongelofelijk: er moest zelfs de ME geroepen worden om die Marokkanen in het gareel te houden. (Het zijn altijd weer Marokkanen) – maar we hebben geen Marokkanen probleem toch?)
Kortom: Marokkaanse ouders/ Berbers, (vooral de vaders, want die zijn toch in die families de baas) je kinderen gewoon opvoeden, voordat het te laat is en je een zielig verhaaltje gaat houden.
Al die jongens zijn zo geïndoctrineerd en opgejuind thuis dat ze nu hun leven willen geven, voor wat??? Het enige wat zou helpen om thuis niet over alles zo negatief te zijn, maar als je dat zelf je hele leven gehoord en gezien hebt is daar geen redden meer aan en geven ze de mensen, van het land waar ze heen zijn gegaan geen dankbaarheid maar pijn en ergenis. Heel jammer voor de betere families die hier wel een goede opvoeding geven, de kinderen stimuleren te leren en Zich aanpassen, daar zijn wij blij mee!
Ben het helemaal eens met bovenstaande anonieme schrijver.
3 Reacties op "Moeders voeren jihad tegen extremisme"
Wat indrukwekkend!
Eindelijk krijgt men inzicht dat hun manier van opvoeden niet echt werkt. (als je al kan spreken van opvoeden bij Marokkanen). En nu? Huilen omdat hun zoon een terrorist/ geradicaliseerd is geworden. Feit: meerderheid van de vertrekkende jihadisten zijn Marokkaans. Een volk dat de Islam zo een slechte naam heeft gebracht dat ze zich met zijn allen moeten schamen, Echt diep schamen! Wel is naar de bioscoop geweest op Suikerfeest/ offerfeest. Ongelofelijk: er moest zelfs de ME geroepen worden om die Marokkanen in het gareel te houden. (Het zijn altijd weer Marokkanen) – maar we hebben geen Marokkanen probleem toch?)
Kortom: Marokkaanse ouders/ Berbers, (vooral de vaders, want die zijn toch in die families de baas) je kinderen gewoon opvoeden, voordat het te laat is en je een zielig verhaaltje gaat houden.
ps ik vind het wel erg voor de moeders
Al die jongens zijn zo geïndoctrineerd en opgejuind thuis dat ze nu hun leven willen geven, voor wat??? Het enige wat zou helpen om thuis niet over alles zo negatief te zijn, maar als je dat zelf je hele leven gehoord en gezien hebt is daar geen redden meer aan en geven ze de mensen, van het land waar ze heen zijn gegaan geen dankbaarheid maar pijn en ergenis. Heel jammer voor de betere families die hier wel een goede opvoeding geven, de kinderen stimuleren te leren en Zich aanpassen, daar zijn wij blij mee!
Ben het helemaal eens met bovenstaande anonieme schrijver.