“Renorders” – een gedicht

Ze bellen ons tegenwoordig.
Voordat ze de bommen laten vallen.
De telefoon gaat
En iemand die mijn voornaam kent
belt, en zegt in perfect Arabisch
“Dit is David.”
Versuft van de sonische knallen en glasversplinterende symfonieën
die nog steeds in mijn hoofd rondbeuken
denk ik “Ken ik een David in Gaza?”
Ze bellen ons tegenwoordig om te zeggen: Rennen.
Je hebt 58 seconden vanaf het einde van dit bericht.
Jouw huis is de volgende.
Ze denken dat het een soort oorlogsbeleefdheid is.
Het maakt niet uit dat je nergens heen kunt rennen.
Het betekent niets dat de grenzen gesloten zijn
en dat je papieren waardeloos zijn
en je slechts in aanmerking laten komen voor een levenslange straf in deze gevangenis aan zee
en de stegen zijn nauw
en er zijn meer mensenlevens
opeengepakt tegen elkaar
meer dan op welke plek op aarde dan ook
Gewoon rennen.
We proberen je niet te vermoorden.
Het maakt niet uit dat
je ons niet terug kunt bellen om te vertellen
dat de mensen die we beweren te willen niet in je huis zijn
dat er niemand is behalve jij en je kinderen
die voor Argentinië juichten
het laatste brood van de week deelden
overgebleven kaarsen telden voor het geval de elektriciteit uit zou vallen.
Het maakt niet uit dat je kinderen hebt.
Je woont op de verkeerde plek
en je hebt nu de kans om te rennen
naar nergens.
Het maakt niet uit
dat 58 seconden niet lang genoeg is
om je trouwalbum te vinden
of de favoriete deken van je zoon
of je dochters bijna ingevulde schoolinschrijving
of je schoenen
of om iedereen in huis te verzamelen.
Het maakt niet uit wat je plannen waren.
Het maakt niet uit wie je bent
Bewijs dat je een mens bent.
Bewijs dat je op twee benen kunt staan.
Rennen.

Vertaald door: Noureddine Steenvoorden

Origineel: Running orders van Lena Khalaf Tuffaha

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!