Tarawih en kinderen: tips voor ouders en moskeeën

Het is een traditie die jaarlijks terug lijkt te komen in bepaalde moskeeën; ouders nemen hun kinderen mee naar de tarawih gebeden en moskeeën klagen over het feit dat kinderen luidruchtig aan het spelen zijn in plaats van in het gebed te staan. Niet dat alleen kinderen anderen kunnen storen;de volwassenen kunnen er, pratend achterin de gebedsruimte, ook wat van.

Ieder jaar klinken van beide kanten dezelfde argumenten. De moskee is van mening dat ouders hun kinderen bij zich moeten houden gedurende het gebed. Dat is een oplossing die kan werken bij wat oudere kinderen (mits de ouders er consequent mee omgaan) maar de jongsten gaan er regelmatig gewoon vandoor tijdens het gebed, rennend tussen de rijen. De andere oplossing van de moskee is dat ouders hun kinderen simpelweg thuis laten omdat, zo stelt men, één schreeuwend kind de concentratie van alle aanwezigen kan verstoren en dat zou je als ouder niet op je geweten moeten willen hebben.

Ouders zijn echter van mening dat in de ramadan eenieder zoveel mogelijk daden van aanbidding moet kunnen verrichten. Het is, zo redeneren ze; zonde om thuis te moeten blijven met de kinderen want dan loop je het tarawih gebed mis. Andere mensen moeten zich dus maar wat beter concentreren.

Los van de validiteit van de opvattingen van beide kanten is er één ding dat duidelijk is; deze situatie gaat de komende jaren steeds vaker voorkomen. Waarom? Omdat we na de ramadan van aankomend jaar (de langste ramadan die er is in Nederland) steeds kortere vastendagen zullen krijgen. Het tarawih gebed zal daarom steeds eerder worden gebeden waardoor ouders steeds sneller geneigd zullen zijn hun kinderen mee te nemen naar de moskee. Het is dus verstandig om nu alvast naar een goede oplossing te zoeken en te beginnen om die te implementeren. In de eerste plaats ligt die oplossing bij de ouders; zij zijn namelijk verantwoordelijk voor hun kinderen en het gedrag van hun kinderen. De moskee kan echter ook het één en ander doen.

Wat te doen als ouder?

Als ouder zijnde ken je je eigen kind het beste en dien je een realistische inschatting te maken van hoe jouw kind zich zal gedragen wanneer je hem/haar meeneemt naar de moskee. Daarbij in gedachte houdende dat jij voor een uur of anderhalf geen aandacht zult kunnen besteden aan je kind vanwege het gebed. Wanneer je je kind vervolgens meeneemt naar de moskee heb je het volgende besloten; Ofwel blijf je voor een beperkte tijd in de moskee en zorg je ervoor dat je door je verblijf in de moskee in te korten ervoor dat je kind anderen niet tot last is. Ofwel zorg je ervoor dat je kind zichzelf kan vermaken. Dat kan door een stuk (geluidloos) speelgoed mee te geven, wat boekjes, etc.

Wanneer je kind in staat is zichzelf te vermaken zal het minder snel de neiging hebben dingen te doen waar anderen zich aan storen. En vergeet niet; een kind dat vervelend doet gedurende tarawih is niet altijd verveeld maar ook vaak simpelweg moe. Neem een dekentje mee waar je kind op/onder kan liggen zodat er geslapen kan worden.

Wat te doen als moskee?

Hoe rustig kinderen vaak ook kunnen spelen als ze alleen zijn, zo druk kan het soms worden wanneer ze samen spelen. Ook al neemt iedere ouder diens persoonlijke verantwoordelijkheid; dit wil nog niet zeggen dat dit het perfecte eindresultaat heeft. Aangezien we ook de wens moeten hebben dat kinderen de moskee een fijne plaats van samenkomst vinden is het wegjagen uit de moskee niet echt een ideale optie. Toch kan de moskee vrij eenvoudig zorgen voor zowel een rustig tarawih gebed als kinderen die met plezier naar de moskee toegaan; middels kinderopvang

Kinderopvang in een moskee is de ideale manier om de volwassenen rustig te laten bidden, de kinderen onder het toeziende oog van zorgzame medewerkers te plaatsen en ze ook nog eens een band te laten opbouwen met de moskee. De gemiddelde moskee beschikt over klaslokalen, dus de ruimte is aanwezig. Binnen de grote gemeenschap zijn er altijd wel mensen aanwezig die geschikt zijn om de kinderen op te vangen. En mochten die mensen slechts beperkt aanwezig zijn dan kan je er als moskee voor kiezen om de kinderopvang op een beperkt aantal dagen aan te bieden. Immers; beter iets dan niets.

Het jaarlijks herhalen van de discussie over wie verantwoordelijkheid moet dragen voor de problemen die ontstaan kan niet eeuwig duren. Het is tijd dat zowel ouders als moskeeën iets gaan doen om de situatie te verbeteren. Middels kinderopvang sla je twee vliegen in één klap. En de kosten die daarmee gepaard gaan? Die haal je er in een maand als ramadan met een eenvoudige inzameling al snel weer uit.

Oorspronkelijk gepubliceerd op het blog van S-L-M. S-L-M is een islamitisch onderwijsinstituut met cursussen over o.a. opvoeding, het huwelijksleven en bekeerlingenbegeleiding (voor mentors/organisaties). De afkorting staat voor Studeren – Leven – Motiveren en hun motto is “leer de islam te beleven.”